زهره چراغی/ به گزارش اقتصادسنج، یکی از مهمترین معیارهای قضاوت اقتصادی در رابطه با وضعیت اقتصاد کشور، شاخص قیمت مصرف کننده یا شاخص CPI است. این شاخص با نام تورم شناخته می‌شود و نحوه محاسبه آن دارای استانداردهای کشوری و جهانی است. افزایش این عدد نگران کننده و کاهش آن می تواند نوید بخش تحولات مثبت اقتصاد باشد.

در واقع، شاخص قیمت مصرف کننده، معیاری برای سنجش تغییرات قیمت کالاهای موجود در سبد خانوار و خدماتی است که توسط خانوارها به مصرف می‌رسد. از این شاخص به عنوان معیاری برای اندازه‌گیری تغییرات در قیمت سبد خانوار استفاده می شود و برای اندازه گیری تورم موجود در جامعه یک ابزار غیرقابل انکار است.

میانگین شاخص مصرف کننده در حوزه مسکن، آب، برق، گاز و تلفن و سایر سوخت ها در ایران از سال 2016 تا 2022 به 161.16 درصد رسیده است که در ماه می سال 2022 به بالاترین میزان خود یعنی 283.8 درصد و در آگوست 2016 به 99 درصد رسیده است.

بر اساس مدل‌های کلان جهانی تریدینگ اکونومیکس Trading Economics و انتظارات تحلیلگران، پیش‌بینی می‌شود که شاخص قیمت مصرف کننده در حوزه مسکن، آب، برق، گاز و تلفن و سایر سوخت ها در ایران تا پایان فصل جاری به 332.65 درصد برسد. در بلندمدت، بر اساس مدل‌های اقتصادسنجی، پیش‌بینی می‌شود این شاخص به حدود 481.62 درصد در سال 2023 و 626.11 درصد در سال 2024 برسد.

لازم به ذکر است که نرخ تورم منتهی به هر ماه از محاسبه درصد تغییر متوسط شاخص CPI در دوازده ماه منتهی به ماه مورد نظر نسبت به دوره مشابه قبل به دست می‌آید.

طبق طبقه‌بندی استاندارد بین‌المللی COICOP کالاها و خدمات مصرفی خانوار در 12 گروه قرار می‌گیرند که بر اساس اطلاعات طرح هزینه و درآمد خانوار، وزن گروه خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها 26.64 درصد، دخانیات 0.59 درصد، پوشاک و کفش 4.78 درصد، مسکن و آب و برق، گاز و سایر سوخت‌ها 35.5 درصد، مبلمان و لوازم خانگی 3.93 درصد، بهداشت و درمان 7.14 درصد، حمل و نقل 9.41 درصد، ارتباطات 2.87 درصد، تفریح و فرهنگ 1.65، آموزش 1.86، هتل و رستوران 1.44 و کالا و خدمات متفرقه 4.18 درصد می‌شود.