وعده ساخت ۴ میلیون مسکن دولت رئیسی؛ همچنان دور از واقعیت!
از میان وعده های انتخاباتی آقای رییسی، ساخت سالانه یک میلیون مسکن، از برنامه هایی بود که امکان اجرایی شدن آن با تردید کارشناسان همراه شد؛ وعده ای که آقای رییسی آن را نه شعار انتخاباتی، که قانون و نیاز کشور دانست و گفت باید هرچه سریع تر صورت بگیرد.
به گزارش «اقتصادسنج»، از آغاز بکار دولت آقای رییسی ۴۳۰ روز میگذرد و نه تنها خبری از ساخت سالانه یک میلیون مسکن نیست، بلکه فقط ۹۰ هزار واحد تولید شده است و بازار سرمایه‌گذاری ساختمانی در پایتخت با سقوط تاریخی روبه‌رو گردیده؛ به‌طوری‌که تیراژ ماهانه خانه‌سازی به کمترین میزان ۱۸سال اخیر رسید است.
در همبن راستا، علی رغم شعارهای دولت برای ساخت ۱ میلیون مسکن در سال و ۴ میلیون واحد در ۴ سال، تولید سیمان و محصولات سرامیکی مانند چینی بهداشتی با کاهش تولید نسبت به مدت زمان مشابه سال گذشته روبرو بوده است که تردیدهای زیادی را به وجود آمده است.
طبق آمار وزارت صنعت، معدن و تجارت، تولید دو محصول شامل سیمان ۳.۱ درصد و چینی بهداشتی ۱۶.۸ درصد در چهار ماهه ۱۴۰۱ نسبت به مدت مشابه سال گذشته کمتر شده است.
عبدالرضا داوری فعال سیاسی و مشاور محمود احمدی‌نژاد در زمان ریاست جمهوری در حساب توییتر خود به کاهش تولید سیمان و خلف وعده آقای رئیسی در تحقق شعار های انتخاباتی‌اش چنین واکنش نشان داد و نوشت: آقای رئیسی!
آیا میدانید، صنعت سیمان را با تولید ماهانه ۵۴۰۰ تن از دولت روحانی تحویل گرفتید، اما در دولت خود، تولید ماهانه سیمان را به ۵۲۰۰ تن رسانده اید؟ آن هم در شرایطی که با وعده انتخاباتی “ساخت سالیانه یک میلیون واحد مسکونی” از مردم رای گرفتید؟!
بررسی تولید فولاد، میلگرد، بتن و آجر نیز کمترین نشانی از جهش به سوی اجرایی شدن این شعار دیده نمی‌شود.
البته وعده ی ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی در طول ۴ سال، از سوی اطرافیان رئیس جمهور نیز زیر سوال رفته است. رستم قاسمی، وزیر راه و شهرسازی چندی پیش اعلام نمود: قرار نیست سالی یک میلیون مسکن ساخته شود. تا پایان دولت سیزدهم، ۲ میلون مسکن ساخته و به بهره برداری می رسد.
در نهایت باید یادآور شد که منشأ رکود بزرگ مسکن‌سازی در کشور نشان میدهد، سرمایه‌گذاران با موانع بی شماری برای بازگشت به بازار ساخت‌و‌ساز روبه‌رو هستند و یکی از سخت‌ترین موانع رونق، «نبود قدرت خرید» متقاضیان مسکن است که برای رفع آن، اصلاحات سیاستی ضروریست. در غیر این صورت بعید از تحولی در حوزه مسکن شاهد باشیم.
