دانشمندان با انتشار مقاله‌ای در مجله The New England Journal of Medicine اعلام کرده‌اند که لکانمب توانسته نرخ افت قابلیت‌های شناختی مغز را حدود 27 درصد در داوطلبان شرکت‌کننده در آزمایش‌ها کاهش دهد. در این آزمایش‌ها حدود 1800 نفر حضور داشتند که در مراحل ابتدایی آلزایمر تلقی می‌شدند.

با وجود اینکه اثربخشی این دارو روی بیماران نسبتاً کم بوده و پیرامون عوارض جانبی آن اختلاف‌نظرهایی وجود دارد، افرادی که لکانمب را دریافت کرده‌اند، نسبت به افراد حاضر در گروه دارونما حدود نیم امتیاز در سنجش عملکردهای مغزی بهتر ظاهر شدند. این اختلاف اگرچه در ظاهر اندک اما از نظر آماری بسیار مهم است.

درمان آلزایمر با «لکانمب»

لکانمب به پروتئینی موسوم به آمیلوید بتا حمله می‌کند که در مغز افراد مبتلا به آلزایمر افزایش می‌یابد. این دارو در واقع یک آنتی‌بادی مونوکلونال است که مهندسی شده تا سیستم ایمنی بدن را در نابودسازی آمیلویدها هدایت کند. بیماران مبتلا به آلزایمر تاکنون صرفاً از داروهایی برای مدیریت علائم این بیماری استفاده می‌کردند و راهی برای تغییر مسیر بیماری وجود نداشت.

حالا داده‌های این تحقیق به زیر دست رگولاتورهای آمریکا رفته تا تصمیم بگیرند که امکان صدور مجوز برای استفاده عمومی‌تر از آن وجود دارد یا خیر. Eisai و Biogen از سال آینده برای کسب مجوز در سایر کشورها اقدام خواهند کرد.

با این حال، داروی آلزایمر لکانمب مشکلات و عوارضی هم دارد. اسکن‌های مغزی نشان داده که ریسک خون‌ریزی مغزی و تورم مغزی با مصرف این دارو به‌ترتیب 17 و 13 درصد است. ولی در مجموع، عوارض حاد لکانمب فقط در 7 درصد داوطلبان آزمایش در حدی بوده که باعث شده آن‌ها مجبور به قطع مصرف این دارو شوند.