اقتصادسنج؛ تا سال ۲۰۵۰، دستیاران هوش مصنوعی نیازهای ساکنان را پیش‌بینی و مصرف انرژی را مدیریت خواهد کرد. دستورهای صوتی و سیستم‌های تشخیص حرکات، جایگزین دکمه‌های سنتی خواهند شد و خانه‌ها دارای سیستم‌های هوش مصنوعی شخصی‌سازی‌شده برای کمک کردن به کارهای روزانه خواهند بود.

هوش مصنوعی با توجه به توسعه فناوری‌های گوناگون، پیش‌بینی‌هایی را در مورد شکل خانه‌ها در سال ۲۰۵۰ داشته و تصاویر خیره‌کننده‌ای را ارائه داده است.

فناوری‌هایی مانند تجهیزات رباتیک، چاپ سه‌بعدی و هوش مصنوعی، آماده تغییر دادن شکل محل زندگی ما در سال‌های آینده هستند. دیلی‌میل با آینده‌پژوهان در مورد این موضوع صحبت کرد که چگونه خانه‌های ما تا سال ۲۰۵۰ متحول می‌شوند و سپس، از مولد هنر هوش مصنوعی «میدجرنی» (Midjourney) برای تحقق بخشیدن به پیش‌بینی‌های آن‌ها استفاده کرد.

نتایج ارائه شده نشان دادند که واقعیت افزوده می‌تواند «گوردون رمزی» (Gordon Ramsay)، آشپز اسکاتلندی را به صورت هولوگرافیک به آشپزخانه شما بیاورد تا هنگام روشن کردن اجاق گاز القایی، نکات آشپزی را ارائه دهد. هر سطحی در خانه می‌تواند به یک صفحه نمایش لمسی تبدیل شود که وظایف متفاوتی را انجام می‌دهد. دیوارها می‌توانند در صورت نیاز به پنجره تبدیل شوند و خانه می‌تواند یک مزرعه پرورش غذا باشد. دیوارها، کف‌ها و سقف‌ها ممکن است بتوانند خود را در پاسخ به فرمان‌های صوتی تغییر دهند. این کار با فناوری نانو صورت می‌گیرد که دیوارها را جامد یا شفاف می‌سازد یا آن‌ها را به یک صفحه تلویزیون غول‌پیکر تبدیل می‌کند.

همچنین، اندرویدهای انسان‌نما در سرتاسر خانه‌های آینده وجود خواهند داشت. اولین مدل‌ها به لطف شرکت «تسلا» (Tesla) و شرکت‌هایی مانند «۱ X» در حال حاضر به بازار می‌آیند، اما کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند که آن‌ها تا سال ۲۰۵۰ قادر به پخت و پز، تمیز کردن و حتی مراقبت از کودکان خواهند بود.

«ایان سیلورا» (Ian Silvera)، سردبیر برنامه تلویزیونی «Future News» گفت: واقعیت افزوده اساسا سرگرمی را تغییر می‌دهد. پوشیدنی‌های مجهز به واقعیت افزوده می‌توانند خانه و وسایل آن را زنده کنند. هولوگرام گوردون رمزی که به شما آموزش آشپزی می‌دهد یا «جی‌آرآر تالکین» (JRR Tolkien) که در اتاق خواب شما از روی کتاب‌های خود می‌خواند، به لطف فناوری هوش مصنوعی و واقعیت افزوده ممکن است زودتر از آنچه فکر می‌کنید، محقق شود.

همچنین، سیلورا بر این باور است که خانه‌های آینده با غلاف‌های سرگرمی پوشانده می‌شوند تا مردم بتوانند در حین لذت بردن از سرگرمی‌های خود، حریم خصوصی نیز داشته باشند. وی افزود: با ادامه یافتن زندگی در عصر تلفن‌های همراه هوشمند و پخش مستقیم، شیوه‌های مصرف رسانه ما در مقایسه با عصر تلویزیون که افراد را در یک مکان متمرکز از خانه با هدف سرگرمی متمرکز می‌کرد، به طرز چشمگیری تغییر کرده‌اند. غلاف‌های سرگرمی که در حال حاضر در محل کار محبوب هستند، می‌توانند به راحتی خود را در خانه‌ها نیز جا دهند.

معماران ممکن است بخواهند قسمت‌های مجهز به پخش و فاقد آن را در طراحی خود در نظر بگیرند تا خانه را به محیطی هماهنگ‌تر تبدیل کنند. وجود دستگاه‌های مجهز به اینترنت به این معناست که صفحه‌نمایش‌ها می‌توانند زینت‌دهنده هر دیواری از خانه باشند و به طور یکپارچه در فضای داخلی قرار بگیرند.

«مایک رالفز» (Mike Ralphs)، رئیس بخش فناوری دیجیتال در اپراتور خانه‌های اجاره‌ای فناوری‌محور «کوئینتین لیوینگ» (Quintain Living) گفت: دیوارهای خانه‌های آینده می‌توانند ظاهر خود را با لمس شدن یا یک فرمان صوتی تغییر دهند. سطوح با استفاده از فناوری نانو و واقعیت افزوده می‌توانند رنگ‌ها، بافت‌ها یا حتی تصاویری را برای شخصی‌سازی کردن خانه نمایش دهند. همچنین، آن‌ها به عنوان صفحه‌های تعاملی برای ارتباطات مجازی یا نمایش اطلاعات عمل خواهند کرد.

پیش‌بینی‌های دیگر در مورد خانه‌های آینده، کمتر خوش‌بینانه هستند. به عنوان مثال، گزارشی که با عنوان «آینده‌پژوهی: خانه جدید در سال ۲۰۵۰» توسط بنیاد شورای ملی خانه سازی انگلستان» (NHBC Foundation) منتشر شده است، نشان می‌دهد که محل زندگی در آینده ممکن است تنگ‌تر باشد. براساس این گزارش، افزایش تعداد سالمندان و جوانانی که نمی‌توانند خانه را ترک کنند، بدین معناست که اسکان چندنسلی رایج‌تر خواهد شد.

رالفز معتقد است که روش‌های ساخت‌وساز ماژولار، کمک می‌کند تا ساختمان‌ها و حومه‌های آینده با تقاضا و الگوهای تغییر طبقه سازگار شوند. وی افزود: رواج فزاینده روش‌های ساخت‌وساز ماژولار، امکان ایجاد سریع‌تر و پایدارتر خانه‌های اجاره‌ای را فراهم می‌کند و توانایی ساختمان‌ها را برای سازگاری با تغییرات رخ داده در نحوه زندگی ساکنان افزایش می‌دهد. برای مثال، ساختمان‌های آپارتمانی ماژولار اجازه می‌دهند که پیکربندی طبقات مطابق با تقاضای ساکنان، از خانه‌های یک‌خوابه به خانه‌های چهارخوابه تغییر کند.

همچنین، رالفز معتقد است که فناوری‌های پیشرفته انرژی تجدیدپذیر مانند مواد جمع‌آوری‌کننده انرژی که در ساختار ساختمان و پنل‌های خورشیدی به کار رفته‌اند، ممکن است به این معنی باشد که خانه‌های آینده آنقدر کارآمد خواهند بود که برق را به شبکه برسانند.

رالفز باور دارد که هوش مصنوعی در سراسر خانه‌های آینده وجود خواهد داشت. وی افزود: تا سال ۲۰۵۰، دستیاران هوش مصنوعی نیازهای ساکنان را پیش‌بینی و مصرف انرژی را مدیریت خواهند کرد. دستورهای صوتی و سیستم‌های تشخیص حرکات، جایگزین دکمه‌های سنتی خواهند شد و خانه‌ها دارای سیستم‌های هوش مصنوعی شخصی‌سازی‌شده برای کمک کردن به کارهای روزانه خواهند بود.

«ربکا آرمسترانگ» (Rebecca Armstrong)، مدیرعامل شرکت «میکینگ انرژی گرینر» (Making Energy Greener) گفت: خانه‌های آینده مملو از گیاهان و شاخ و برگ خواهند بود و حتی ممکن است بتوان مواد غذایی را در آن‌ها پرورش داد. پنل‌های خورشیدی به کاشی‌های خورشیدی روی سقف تبدیل می‌شوند. پنجره‌های خورشیدی نوآورانه، از نور خورشید برای تولید برق استفاده می‌کنند، پنجره‌ها را به منبع تولید انرژی تبدیل می‌سازند و بهره‌وری انرژی را در خانه‌های ما به حداکثر می‌رسانند.