آدرس خانه، لوکیشن تصاویر، زیاده روی در انتشار اطلاعات دربارهی خود و صحبت با غریبهها چیزهای به ظاهر سادهای هستند که هرگز نباید در شبکههای اجتماعی منتشر کنید.
اقتصادسنج؛ آدرس خانه، لوکیشن تصاویر، زیاده روی در انتشار اطلاعات دربارهی خود و صحبت با غریبهها چیزهای به ظاهر سادهای هستند که هرگز نباید در شبکههای اجتماعی منتشر کنید.
در مطلب زیر از چیزهایی خواهیم گفت که نباید در شبکههای اجتماعی درباره آنها صحبت کنید.
در دنیای امروز بسیاری از ما آرزو داریم شخص مشهوری باشیم، اما در عین حال دل مان میخواهد مسائل و اطلاعات شخصی مان برای خودمان محفوظ بماند و شبکههای اجتماعی بهترین جا برای ابراز افکار و احساسات خود به نظر میرسند. اما آیا واقعاً جای امنی هستند؟
در ادامه از چیزهایی خواهیم گفت که نباید در شبکههای اجتماعی دربارهی آنها صحبت کنید.
۱- آدرس خانه
هیچکس آدرس دقیق خانه اش را خودخواسته منتشر نمیکند. اما اگر پستها و کامنتهای آنها را چک کنید، شاید فهمیدنش دشوار نباشد. تصاویر منظرهی بیرون پنجره، استوریهایی از نزدیکترین فروشگاه، صحبت دربارهی مسیر رفت و آمد – همهی اینها امکان پی بردن به محل زندگی فرد را فراهم میکند.
بعلاوه بسیاری از ما به جزئیات تصاویر خود کاملاً دقت نمیکنیم. مثلاً ممکن است عکسی از یک کیک خوشمزه روی یک میز یا گربهی خانگی مان منتشر کنیم، اما حواس مان نباشد که کارتن بستهی پستی مان با آدرس دقیق خانه مان هم در تصویر است. ما بسیاری از اوقات چیزهایی در شبکههای اجتماعی منتشر میکنیم که در واقع قصد اشتراک گذاری آنها با دیگران را نداریم.
۲- لوکیشن تصاویر
بسیاری از ما تصاویر خود را به همراه لوکیشن منتشر میکنیم که نام محل دقیق مان را معلوم میکند. این اتفاق گاهی هم ناخواسته به دلیل تنظیمات گوشی یا اپلیکیشنها رخ میدهد؛ و بنابراین مکان دقیق ما را در اختیار کسانی میگذارد که نباید از آن باخبر شوند.
۳- زیاده روی در انتشار اطلاعات دربارهی خود
برخی از ما برای جذب فالوئر و لایک، بیش از حد دربارهی خود اطلاعات منتشر میکنیم. مثل تصاویری از دوی صبحگاهی مان در طبیعت، تصویر کافهی مورد علاقه مان که پاتوق هر روزهی ما است، توییتی از باشگاه مان و غیره. این کار گرچه زاویهی دید بهتری از ما به دنیا میدهد، اما اطلاعات بیش از اندازهای را دربارهی ما فاش میکند.
حتی بر اساس لایکهایی که میکنیم هم محققان میتوانند به تصویر دقیقی از اینکه که هستیم، چه باورهایی داریم و سابقهی خانوادگی مان چیست پی ببرند. اما زمانی که اطلاعات بیشتری از خود منتشر میکنیم، نهادها و افراد مثل بانک ها، شرکتهای بیمه و و کارفرماهای آینده مان میتوانند این اطلاعات را پیدا و از آنها استفاده کنند. کارشناسان حتی توصیه میکنند نگاهی به اطلاعات قدیمی خود بیاندازید و آنهایی که باید را حذف کنید.
این مسأله درمورد آزمونهای آنلاین هم صدق میکند، به خصوص آنهایی که نام حساب کاربری تان را میخواهند. از این اطلاعات برای حفظ امنیت حساب کاربری استفاده میشود، بنابراین نباید آن را در اختیار بگذارید.
۴- صحبت با غریبهها
در شبکههای اجتماعی افرادی هستند که ما هرگز آنها را در دنیای واقعی ندیده ایم. اما ارتباط و گفتگوی مداوم این توهم را برای ما به وجود میآورد که آنها را میشناسیم. وقتی آنها چیز محرمانهای را با ما در میان میگذارند، احساس میکنیم که باید یا ما هم چیز شخصیای را با آنها در میان بگذاریم یا به کلی چیزی نگوییم. گزینهی دوم احتمالاً این ارتباط را دچار مشکل خواهد کرد.
اما پیش از فاش کردن رازهای شخصی خود کمی درباره اش فکر کنید. اگر واقعاً میخواهید چیز شخصیای را با آن فرد در میان بگذارید ایرادی ندارد، اما اگر صرفاً به این خاطر که او راز شخصی خود را به شما گفته، برای این کار احساس اجبار میکنید، بهتر است دست نگه دارید و به او بگویید که دربارهی چنین موضوعاتی با کسی صحبت نمیکنید.
۵- تصاویر دوستان
اگر دوستان تان مشکلی با اینکه اطلاعاتی را دربارهی آنها با بقیهی دنیا به اشتراک بگذارید ندارند، چرا که نه. اما باید پیش از انتشار هر اطلاعاتی از آنها اجازه بگیرید. به علاوه، در مورد انتشار تصاویر کسانی که نمیشناسید هم احتیاط به خرج دهید.
این امر درمورد انتشار اطلاعات شخصی دیگران هم صدق میکند. اعلام خبر ازدواج یا بچه دار شدن دوستان و آشنایان تان به دیگران کار درستی نیست. در صورت تمایل، خودشان این کار را انجام میدهند.
۶- انتشار اسکرین شات چتهای شخصی
گاهی چتهای شخصی مان به قدری جالب و بامزه اند که تصمیم میگیریم اسکرین شات آنها را منتشر کنیم. این دست پستها هم اغلب لایک زیادی دریافت میکنند.
این کار، اما خالی از اشکال نیست. با انتشار چنین پست هایی، بعد از مدتی دوستان تان دیگر تمایلی به صحبت با شما پیدا نمیکنند. هیچکس دلش نمیخواهد دیگران دربارهی عقاید شخصی، مشکلات و اشتباهات تایپی شان اظهارنظر کند. مگر اینکه این مکالمات را با رضایت شخص مقابل منتشر کرده باشید.
۷- گله و شکایت از محل کار و انتشار تصاویر از آن
حتی اگر مدیرتان در شبکههای اجتماعی حضور ندارد هم نه گله و شکایتی دربارهی محل کارتان کنید و نه اطلاعاتی دربارهی آن منتشر، چرا که ممکن است یکی از همکاران تان خبرچینی تان را کند.
به علاوه، باید از انتشار تصاویر محل کارتان هم خودداری کنید، چون ممکن است تصادفاً اطلاعات حساسی را منتشر کنید.
۸- صحبت دربارهی مشکلات رابطه عاطفی یا زندگی مشترک خود
شبکههای اجتماعی جای مناسبی برای صحبت دربارهی رفتارهای شریک عاطفی یا همسر خود نیستند. ما بعضی چیزها را حتی با خانواده و دوستان خود درمیان نمیگذاریم.
مشکلات دیر یا زود حل خواهند شد و صحبت دربارهی آنها در شبکههای اجتماعی کمکی به آن نمیکند. از همه مهمتر اینکه اعتماد میان تان از بین میرود. وقتی متوجه شوید که شریک عاطفی تان آماده است تا هر چیزی را دربارهی رابطه تان برملا کند، دیگر در آن رابطه احساس امنیت نخواهید کرد.
۹- تبریک گفتن به کسانی که در شبکههای اجتماعی نیستند
بسیاری از ما مناسبتهای مهم را در شبکههای اجتماعی به خانواده و دوستان خود تبریک میگوییم. اما اگر آن شخص خود در شبکههای اجتماعی حضور نداشته نباشد، این کار بی معنی خواهد بود.
مثل انتشار پست تبریک تولد برای کودک تان که هنوز حتی خواندن بلد نیست. چنین پستی فایدهای برای کودک تان ندارد، اما بقیه میتوانند آن را ببینند و بعضی ممکن است در جهت نیات پلید خود از آن بهره ببرند.
۱۰- تصاویر کودکان
به طور کلی انتشار تصاویر کودکان در شبکههای اجتماعی کار درستی نیست. هیچ کسی دلش نمیخواهد با یک آلبوم خانوادگی آنلاین بزرگ شود. انتشار تصاویر کودکان که هنوز قدرت تصمیم گیری در اینباره را ندارند، اخلاقی نیست؛ و البته این کار خطراتی هم دارد.
به علاوه، باید از انتشار تصاویر کودکان زمانی که رفتار مناسب یا حال خوبی ندارند هم خودداری کنید. این کودک دیر یا زود بزرگ خواهد شد و دیدن این تصاویر ممکن است بر آیندهی او تأثیر منفی بگذارد.
درست کردن یک حساب خصوصی هم کار چندان مطمئنی نیست. حتی اگر پدر و مادر مراقب باشند، باقی آشنایان ممکن است تصاویر کودک را به دیگران نشان دهند.