اقتصادسنج | مجید ابهری، آسیب‌شناس و رفتارشناس اجتماعی: معلوم نیست خانه‌های ۲۵ متری به یک باره از کجا در جامعه منتشر شده. این دیگر خانه نیست، بلکه سلول سیاهی است برای اشخاص محکوم به زندگی. خانه، جایی است برای استراحت، برگزاری جشن‌و …؛ چگونه می‌توان در یک فضای ۲۵ متری که ۲ نفر به زور در آن، جا می‌شوند زیست؟

شاید برخی کارشناسان که این رویه را تبلیغ می‌کنند بگویند این خانه‌ها بهتر از کارتن‌خوابی و‌ خوابیدن در کانکس‌ است، اما قرار نیست اگر روشی بر دیگری برتری داشت، آن را اجرا کرده و در فرهنگ خود عادی فرض کنیم.

این خانه‌ها برای کشورهایی مانند ژاپن، چین، کره و … مناسب است که تراکم جمعیت زیاد و زمین کم است، اما در کشور ما که زمین‌ فراوانی وجود دارد، باید به فکر خانه‌های ۲۵ متری باشیم؟ این خانه‌ها انسان را به یاد خانه آخرت و قبر می‌اندازند.

این طرح تهاجم به انسانیت، روش‌های انسانی و قاعده زندگی اجتماعی است و باید با آن‌ مقابله کرد.

امروزه با پیری جمعیت و باز شدن پنجره سالمندی جمعیت مواجه هستیم و جمعیت ایران تا ۲۰ سال آینده خالی از جوانان خواهدشد، دولت و نهادهای دولتی افراد نوخانمان و جوانان تازه ازدواج کرده را به فرزندآوری تشویق می‌کنند و از طرف دیگر پروژه‌های خانه‌های ۲۵ متری مطرح می‌شود. چگونه می‌توان این پارادوکس‌ها را در یک نظریه گنجاند؟

اگر قرار است فرزندآوری مورد تشویق قرار گیرد آیا در خانه ۲۵ متری سه نفر جای می‌گیرند؟ بهتر است شعارهایی که داده می‌شود قبلا با یکدیگر در یک ترازو قرار داده و ارزیابی و سپس در جامعه مطرح شوند.

تیترتجارت/