اقتصادسنج| تپش قلب می تواند باعث احساس تپش قلب یا بال زدن در قفسه سینه شود. راه های مدیریت آن‌ها شامل تکنیک های تمدد اعصاب و ورزش است. با این حال، افرادی که علائم مکرر یا شدید دارند ممکن است به درمان پزشکی نیاز داشته باشند.

تپش قلب ممکن است در نتیجه سبک زندگی رخ دهد و به ندرت، یک وضعیت پزشکی زمینه ای مسئول است. پرداختن به عاملی که در سبک زندگی باعث تپش قلب میشود یا درمان بیماری زمینه ای مرتبط با آن در توقف تپش قلب موثر باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تپش قلب، از جمله نحوه تسکین آن‌ها و زمان صحبت با پزشک، به خواندن ادامه دهید. برخی از تکنیک های خانگی ممکن است به کاهش تپش قلب کمک کند. یک فرد می تواند استراتژی های زیر را امتحان کند.

تکنیک های آرام سازی برای کاهش تپش قلب را انجام دهید

استرس می تواند اثرات منفی زیادی بر سلامتی افراد داشته باشد. می تواند باعث تپش قلب شود یا آن‌ها را بدتر کند. برخی از افراد ممکن است تکنیک های آرام سازی زیر را مفید بدانند:

مراقبه

نفس عمیق

نوشتن

یوگا

گذراندن وقت در فضای باز

ورزش کردن

استراحت های کوتاه در محل کار یا مدرسه

مصرف محرک ها را کاهش یا حذف کنید

تپش قلب ممکن است پس از استفاده از یک محرک قابل توجه باشد.محرک ها در موارد زیر وجود دارند:

محصولات تنباکو

برخی از داروهای غیرقانونی

برخی از داروهای سرماخوردگی و سرفه

نوشیدنی های کافئین دار مانند قهوه، چای و نوشابه

سرکوب کننده های اشتها

برخی از داروهای سلامت روان

با این حال، همه محرک ها باعث تپش قلب در همه افراد نمی شوند.

عصب واگ را تحریک کنید

عصب واگ مغز را به قلب متصل می کند و تحریک آن می تواند تپش قلب را آرام کند. یک فرد می تواند عصب واگ را با موارد زیر تحریک کند:

نگه داشتن نفس و فشار دادن به سمت پایین، انگار که اجابت مزاج دارید

قرار دادن یخ یا حوله سرد و مرطوب برای چند ثانیه روی صورت

پاشیدن آب سرد روی صورت

گرفتن دوش آب سرد

ماساژ دادن گردن

قبل از امتحان هر یک از این روش ها، توصیه می شود با یک پزشک مشورت کنید که مناسب ترین تکنیک ها برای فرد را توصیه کند.

الکترولیت ها را متعادل نگه دارید

الکترولیت ها مولکول هایی با بار الکتریکی هستند که در سراسر بدن وجود دارند . به عنوان مثال، آن‌ها نقش مهمی در تنظیم ضربان قلب دارند.

یک فرد می تواند تعداد الکترولیت های بدن خود را با خوردن غذاهای غنی از موارد زیر افزایش دهد:

سدیم

پتاسیم

کلسیم

منیزیم

یک رژیم غذایی متعادل معمولا سدیم کافی را تامین می کند. غذاهای زیر دارای پتاسیم و منیزیم بالایی هستند:

سیب زمینی

موز

آووکادو

اسفناج

محصولات لبنی و سبزی های تیره و برگ دار سرشار از کلسیم هستند.

سبزیجات

آجیل

ماهی نیز حاوی منیزیم هستند.

برخی از افراد ممکن است بخواهند با مصرف مکمل ها به این مواد مغذی دست یابند. یک فرد باید قبل از استفاده از هر مکملی با پزشک مشورت کند، به خصوص اگر از داروهای تجویزی نیز استفاده می کند.

برای کاهش تپش قلب هیدراته بمانید

هنگامی که بدن دچار کم آبی می شود، قلب برای گردش خون باید سخت تر کار کند، که می تواند باعث تپش قلب شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) اشاره می‌کند که مقدار توصیه شده آب برای نوشیدن در طول روز بسته به سن، جنس و وضعیت بارداری در افراد متفاوت است.

علائم کم آبی بدن عبارتند از:

ادرار تیره

افزایش ضربان قلب

دهان خشک

تشنگی

سردرد

سرگیجه

پوست خشک

اگر فردی متوجه هر یک از این علائم شد، باید یک لیوان پر آب بنوشد.

برای کاهش تپش قلب از مصرف زیاد الکل خودداری کنید

الکل یک عامل افسردگی است، بنابراین معمولاً ضربان قلب را افزایش نمی دهد. اگرچه مصرف متعادل الکل لزوماً مشکل ساز نیست، برخی تحقیقات نشان می دهد که حتی مصرف ۱.۲ نوشیدنی الکلی در روز می تواند خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی را افزایش دهد. تپش قلب تنها یکی از علائم این بیماری است. هنگامی که بدن دچار کم آبی می شود، قلب برای گردش خون باید سخت تر کار کند، که می تواند باعث تپش قلب شود.

برای کاهش تپش قلب به طور منظم ورزش کنید

ورزش می تواند سلامت کلی قلب و عروق را بهبود بخشد و به بازیابی ریتم طبیعی قلب کمک کند. همچنین می تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند.ورزش قلبی عروقی به تقویت قلب کمک می کند که می تواند از تپش قلب جلوگیری یا آن را کاهش دهد.

اشکال مفید ورزش عبارتند از:

پیاده روی سریع

دویدن

در حال اجرا

دوچرخه سواری

شنا کردن

با این حال، ورزش ممکن است باعث تپش قلب در برخی افراد شود و مهم است که انواع ورزش های بالقوه مشکل ساز را شناسایی کرده و از آن اجتناب کنید. هر کسی که قصد دارد یک رژیم ورزشی جدید را شروع کند، باید ابتدا برنامه های خود را با پزشک در میان بگذارد.

درمان های اضافی برای درمان تپش قلب به علت آن بستگی دارد. اگر هیچ بیماری زمینه‌ای وجود نداشته باشد، پزشک ممکن است به دنبال این باشد که به فرد اطمینان دهد که تپش قلب مضر نیست. اگر انقباضات زودرس بطنی باعث تپش مکرر شود – به این معنی که بیش از ۱۰۰۰۰ بار در ۲۴ ساعت رخ می دهد یا بیش از ۱۰٪ از تمام ضربان های قلب را تشکیل می دهد – ممکن است پزشک درمان را توصیه کند. آن‌ها ممکن است داروهایی به نام مسدود کننده های بتا یا مسدود کننده های کانال کلسیم را تجویز کنند.

اگر داروها تپش مکرر را متوقف نکنند، پزشک ممکن است ابلیشن کاتتر را پیشنهاد کند. این شامل عبور یک لوله نازک از طریق رگ خونی به قلب است.

سایر درمان های ممکن عبارتند از:

عمل جراحی

یک ضربان ساز

تغییر داروهایی که ممکن است باعث تپش قلب شوند

چه زمانی با پزشک صحبت کنیم؟

اگر فرد دچار تپش قلب می شود که بیش از چند ثانیه طول می کشد، باید با پزشک مشورت کند.پزشک می تواند تعیین کند که آیا یک بیماری زمینه ای باعث ایجاد تپش قلب شده است یا خیر.

نمونه هایی از این شرایط عبارتند از:

بیماری قلبی

مشکلات تیروئید

اضطراب

شرایط ساختاری یا الکتریکی قلب

ریتم غیرطبیعی قلب، معروف به آریتمی، مانند فیبریلاسیون دهلیزی

کم خونی قابل توجه

نارسایی قلبی، در موارد نادر

همچنین فردی که دچار حمله قلبی شده است ممکن است بیشتر دچار تپش قلب شود.

اگر داروها تپش مکرر را متوقف نکنند، پزشک ممکن است ابلیشن کاتتر را پیشنهاد کند. این شامل عبور یک لوله نازک از طریق رگ خونی به قلب است.

سایر علل احتمالی تپش قلب عبارتند از:

ورزش

فشار

کم آبی بدن

بیماری

داروهای خاص

مصرف غیرقانونی مواد مخدر

بارداری

کافئین

استفاده از تنباکو

مصرف بیش از حد الکل

تشخیص کاهش تپش قلب

یک پزشک تاریخچه پزشکی مفصلی را تهیه می کند و یک معاینه فیزیکی به عنوان بخشی از فرآیند تشخیصی انجام می دهد.

آن‌ها ممکن است سؤالاتی در مورد:

زمانی که علائم شروع شد، فرد چند ساله بود

علائم فرد چیست

هنگامی که علائم رخ می دهد

اگر علائم به آرامی یا ناگهانی شروع شود

علائم چقدر طول می کشد

چه چیزی علائم را تسکین می دهد

اگر علائم دیگری مانند غش، درد یا سبکی سر وجود داشته باشد

سابقه سلامت خانواده

عادات اجتماعی و غذایی، از جمله مصرف کافئین و الکل، ورزش، خواب و مصرف مواد مخدر و دارو

آن‌ها همچنین علائم حیاتی فرد از جمله فشار خون و ضربان نبض را بررسی می کنند و از طریق گوشی پزشکی به صدای قلب او گوش می دهند.

اگر در زمان معاینه تپش قلب اتفاق نیفتد، پزشک ممکن است از فرد بخواهد تا ریتم تپش هایی را که معمولاً تجربه می کند، کاهش دهد.

در صورت لزوم، پزشک ممکن است آزمایش خون را برای بررسی سطح الکترولیت، هورمون یا تیروئید تجویز کند. آن‌ها همچنین ممکن است از مطالعات تصویربرداری برای بررسی ساختار یا عملکرد قلب استفاده کنند.

یکی از اهداف تشخیص، شناسایی افراد در معرض خطر آریتمی است. این افراد عبارتند از:

بیماری قلبی زمینه ای

اختلال عملکرد ناشی از حمله قلبی قبلی

کاردیومیوپاتی اتساع ایدیوپاتیک، وضعیتی است که در آن دیواره قلب نازک و ضعیف می شود و محفظه داخلی بزرگ می شود.

نارسایی دریچه ای با اهمیت بالینی که نوعی بیماری دریچه قلب است.