اقتصادسنج| تاندون‌ها نوعی بافت فیبری هستند که ماهیچه‌ها را به استخوان‌ها متصل می‌کنند. تاندونیت کلسیفیکاسیون وضعیتی است که در آن رسوبات کلسیم در تاندون‌ها شکل می‌گیرد. رسوبات کلسیمی می‌تواند در هر تاندون بدن ایجاد شود؛ اما تاندونیت کلسیفیک شانه شایع‌ترین آن است.

اگر احساس شروع ناگهانی درد شدید در شانه خود دارید، می‌تواند ناشی از شرایطی به نام تاندونیت حاد کلسیفیک یا تاندونیت کلسیفیک باشد.

تاندون‌ها نوعی بافت فیبری هستند که ماهیچه‌ها را به استخوان‌ها متصل می‌کنند. تاندونیت کلسیفیکاسیون وضعیتی است که در آن رسوبات کلسیم در تاندون‌ها شکل می‌گیرد. رسوبات کلسیمی می‌تواند در هر تاندون بدن ایجاد شود، اما تاندونیت کلسیفیک شانه شایع‌ترین آن است.

علائم تاندونیت کلسیفیک چیست؟

علائم تاندونیت کلسیفیک بسته به مرحله متفاوت است. در مرحله پیش کلسیفیکاسیون (مرحله تشکیل یا مرحله استراحت)، تغییراتی در سطح سلولی رخ می‌دهد. در این مرحله ممکن است علائم قابل توجهی وجود نداشته باشد؛ اما برخی از افراد ممکن است درد شانه و محدودیت حرکت در آن را تجربه کنند. در طول مرحله کلسیفیکاسیون، کریستال‌های کلسیم از سلول‌ها فرار می‌کنند و رسوبات کلسیمی را در تاندون‌ها تشکیل می‌دهند.

این مرحله از تجمع کلسیم با درد شدید و تیز در مفصل شانه همراه است. درد معمولاً با حرکت بدتر می‌شود و می‌تواند آنقدر شدید باشد که باعث اختلال خواب شود. سایر علائم می‌تواند شامل کاهش دامنه حرکتی (سفتی) و حساسیت در عضلات روتاتور باشد. سپس در مرحله پس از کلسیفیکاسیون، بدن کلسیفیکاسیون را جذب کرده و بافت سالم را جایگزین آن می‌کند. این در نهایت منجر به بهبود درد و دامنه حرکتی شانه می‌شود.

چه کسانی در معرض خطر تاندونیت کلسیفیک هستند؟

تاندونیت کلسیفیک علت زمینه‌ای در کمتر از ۱۰ درصد از بیماران مبتلا به شانه درد است، بنابراین یک بیماری خیلی شایع نیست. زنان در ۴۰، ۵۰ و ۶۰ سالگی بیشتر احتمال دارد به تاندونیت کلسیفیک مبتلا شوند؛ اما ممکن است برای هرکسی اتفاق بیفتد. تشکیل رسوبات کلسیم با فعالیت خاصی مرتبط نیست.

علت تاندونیت کلسیفیک چیست؟

کارشناسان دقیقاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث تاندونیت کلسیفیک می‌شود و تصور می‌شود که با ساییدگی و پارگی مرتبط باشد. با افزایش سن، جریان خون در تاندون‌های روتاتور کاف کاهش می‌یابد و آن‌ها را ضعیف‌تر و مستعد ابتلا به تاندونیت کلسیفیک می‌کند.

درمان تاندونیت حاد آهکی شامل موارد زیر است:

داروهای ضد درد

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن روش درمانی اصلی در درمان تاندونیت کلسیفیه هستند.

فیزیوتراپی ورزشی

فیزیوتراپی می‌تواند به تقویت عضلات شانه کمک کند. این می‌تواند منجر به بهبود بالینی درد، التهاب، دامنه حرکتی و عملکرد شانه شود.

تزریق استروئید

پزشک می‌تواند تحت هدایت سونوگرافی داروهای استروئیدی و بی حس کننده‌های موضعی را به مفصل شانه تزریق کند. این درمان می‌تواند در کاهش درد شانه و بهبود دامنه حرکتی بیماران مبتلا به تاندونیت کلسیتریت بسیار موثر باشد.

شوک درمانی برون بدنی (ESWT)

شوک ویو درمانی خارج بدنی شامل ارسال امواج ضربه‌ای به تاندون‌های آسیب دیده برای تشویق بهبود و کاهش درد است.

درمان با امواج شوک شعاعی (RSWT)

درمان با امواج شوک رادیال نیز به کاهش درد و بهبودی کمک می‌کند. روش ارائه درمان با موج شوک شعاعی کمی متفاوت از درمان با امواج شوک خارج بدنی (ESWT) است.

اولتراسوند درمانی

در طول درمان اولتراسوند درمانی برای تاندونیت کلسیفیک، امواج صوتی با فرکانس بالا به سمت رسوبات کلسیم در ناحیه آسیب‌دیده هدایت می‌شوند که به تجزیه آن‌ها و بهبود بهبودی کمک می‌کند.