اقتصادسنج | فهمیدن اینکه آیا رفتارهای شما به عنوان مدیر، رفتارهایی سمی است یا نه، مهم‌ترین عامل برای حفظ کارکنان خوب و انجام موفقیت‌آمیز ماموریت‌های شرکت شماست. کلیر چندلر، مشاور مدیران در مقاله‌ای که برای نشریه فوربس نوشته است از تجربه شخصی خود و مطالعاتش در این زمینه نوشته است:

یک روز، در آخرین سالی که من به عنوان یک کارمند تمام وقت در شرکت‌های بزرگ آمریکا  مشغول بودم، رئیسم در حالی که به سمت دفترم می‌رفتم جلوی من را گرفت. او گفت: «شما باید راه رفتنتان را کم کنید.» من جواب دادم: “ام… چی؟” او توضیح داد: «راه رفتن شما اینطور القا می‌کند که خیلی شاد هستید. شما با اینطور راه رفتن باعث می‌شوید افراد فکر کنند که در حال انجام کاری هستید، انگار چیزی را می‌دانید که آنها نمی‌دانند.» به او گفتم :« باشه. از این بابت متشکرم.». هشدار: من به عنوان کارمند او هرگز راه رفتنم را اصلاح نکردم و خودم را با خواست او تطبیق ندادم.

این موضوع نماد فرهنگ آن شرکت بود. بسیاری از سازمان‌های بزرگ درباره کارمندانی که تجسم «روح کارآفرینی» هستند بسیار تبلیغ می‌کنند، اما استخدامی‌های جدید خود را بلافاصله با اشتباهاتی همچون شرح وظایف سفت و سخت، انتظارات عملکرد مبهم، و بازخوردهای غیرمفید و بی‌معنی مانند: «راه رفتن خود را کم کنید. » گویی در پستویی با درب‌های محکم محدود می‌کنند.

اگر در سازمان شما از فضا و فرهنگ نوآوری دم زده می‌شود، اما همچنان جو  و فضای حاکم بر آن مبتنی بر فرهنگ سازگاری و انطباق است، باید حواستان را جمع کنید. زیرا عملکرد ضعیف سازمان شما به دلیل اتخاذ تصمیمات نادرست در استخدام کارکنان نیست بلکه به این دلیل است که رهبران شما سمی شده‌اند.

واقعیت ساده این است: بزرگترین تأثیر بر فرهنگ یک شرکت، رفتار رهبران آن است. و اگر به عنوان مثال رهبران شما به کارمندان توصیه می‌کنند که «راه رفتن خود را کم کنند»، با این کار به روحیه آن‌ها آسیب می‌زنند و این عواقب فاجعه باری برای کسب و کار شما دارد.

بر اساس پژوهش‌های دانشگاه ام‌آی‌تی، سازمان‌هایی که بر آن‌ها فرهنگ‌های سمی حاکم است، به طور قابل‌توجهی فرسایش کارکنان، شهرت منفی برند، غیبت، هزینه‌های بهداشت و درمان، آسیب به شهرت و مسئولیت‌های قانونی را تجربه می‌کنند. و این تاوان‌ها ارزان نیستند. در حقیقت، فقط ضررهای ناشی از استعفای کارکنان بر بهره‌وری، هر سال حدود 1685 دلار به ازای هر کارمند است.

به جای اینکه منتظر بمانید تا این هزینه‌ها کسب و کار شما را از بین ببرد، با فضای سمی مقابله کنید. برخی دیگر از علائم رهبری سمی که باید قبل از اینکه خیلی دیر شود از بین ببرید و به آنها رسیدگی کنید به این شرح‌اند:

“مطابق سخن من رفتار کنید نه مطابق اعمال من!”

رهبران سمی نه تنها بازخوردهای رفتارشان را پس می‌زنند، بلکه آشکارا این موضوع به رخ می‌کشند که آنچه آنها را به مرتبه مدیران ارشد رساند، شما را به جایی نمی‌رساند. رهبران خوب اما رفتاری را که می‌خواهند تکرار شود الگو می‌کنند و خودشان مشتاقانه در همان فعالیت‌های توسعه‌ای شرکت می‌کنند که انتظار دارند کارکنانشان در آن شرکت کنند.

تأخیر مزمن

رهبران سمی دیر به هر جلسه وارد می‌شوند و از شما انتظار دارند که هنگام ورودشان جلسه را متوقف کنید، علنا ورود آنها را تأیید کنید و آن مباحثی از جلسه را که از دست داده‌اند، مرور کنید. این یک حرکت کنترلی و بد است. رهبران خوب به افراد خود برای تصمیم‌گیری قدرت می‌دهند و آنقدر متواضع هستند که تشخیص دهند که تاخیرشان جریان را مختل کرده است.

از بین بردن دیدگاه‌های مخالف

رهبران سمی دیدگاه‌های جایگزین دیدگاه خود را از بین می‌برند. رهبران خوب اما، ناامنی خود را بصورت مشکلی برای شما قرار نمی‌دهند. در عوض، آنها آسیب پذیری خود را نشان می‌دهند. آنها درک می‌کنند که قرار نیست همه کارها را خودشان انجام دهند یا همه پاسخ‌ها را داشته باشند، بنابراین دیگران را به گفتگو دعوت می‌کنند.

قلدری

رهبران سمی فقط همتایان و زیردستان خود را مورد آزار و اذیت قرار نمی‌دهند بلکه حتی وقتی در این زمینه از آنها خرده گرفته می‌شود، می‌خواهند که «نمونه‌هایی» از رفتار قلدری‌شان بازگو شود. رهبران خوب به همان اندازه که از افراد خود انتظار بازخورد دارند، متوجه این موضوع هستند که همیشه جای بهبود و پیشرفت دارند.

کارمندان شما نمی‌خواهند در یک محیط سمی کار کنند. آنها خواستار بهتر شدن فضا هستند. و وقتی پیشرفت مثبتی نمی‌بینند، ناامیدی خود را با ترک محیط کار خود آشکار می‌کنند. بنابراین، به جای تحمل رهبرانی که به افراد خود توصیه می‌کنند در محیط کار «حرکت خود را کم کنند»، محیطی ایجاد کنید که در آن افراد شما به گونه‌ای با قدرت خود بازی کنند که انگیزه‌هایشان را تغذیه کند. شروع این کار اینگونه است: آنها را آزاد بگذارید تا ویژگی‌های شخصیتی خود را داشته باشند، ایده‌های منحصر به فرد خود را بیان کنند و مشتاقانه در امور مشارکت کنند تا ماموریت سازمان شما انجام شود.

فوربس/