به گفته محققان شنا کردن در طبیعت نه تنها راهی دلپذیر برای لذت بردن از نور خورشید، هوای تازه و محیط سبز است، بلکه می تواند به کاهش استرس و افزایش اندورفین ما نیز کمک کند که این امر باعث ایجاد حس تندرستی و تقویت عضلات می شود.
اقتصادسنج | به گفته محققان شنا کردن در طبیعت نه تنها راهی دلپذیر برای لذت بردن از نور خورشید، هوای تازه و محیط سبز است، بلکه می تواند به کاهش استرس و افزایش اندورفین ما نیز کمک کند که این امر باعث ایجاد حس تندرستی و تقویت عضلات می شود.
اما محققان توضیح می دهند: شنا در آب های آزاد همراه با لذت، خطراتی نیز دارد. نه تنها شناگران آب های آزاد بیشتر در معرض خطر جزر و مد، جریان و امواج هستند، بلکه ممکن است حشرات و باکتری های بدی نیز در کمین آن ها باشند و از آنجایی که فاضلاب تصفیه نشده به طور منظم به دریاها، رودخانه ها و دریاچه ها می ریزد، پیدا کردن یک نقطه امن برای شنا کردن دشوار است.
محققان اضافه می کنند: البته شنا در استخر نیز خطرات خاص خود را دارد. عفونت های دستگاه ادراری، عفونت گوش و باکتری های شکم شایع ترین بیماری هایی هستند که اشخاص گرفتار آن می شوند.
استخرهای کثیف همچنین می توانند باعث عفونت چشم شده و انواع باکتری ها و میکروب ها از جمله ادرار، مدفوع و عرق را در خود جای دهند. از بسیاری جهات، استخرهای شنا مانند یک حمام بزرگ پر از افراد غریبه هستند.
درحالی که واضح است، شنا در آبهای طبیعی خطرات متفاوتی از شنا در استخر دارد، این سوال که کجا برای شنا امنتر است ممکن است واضح به نظر نرسد. برخلاف استخرهای شنا که در آنها آب به دقت کنترل می شود، ترکیب آب های آزاد به طور مداوم تغییر می کند. این امر بدان معنی است که مواد شیمیایی می توانند از مزارع یا مناطق صنعتی مجاور به آب های آزاد نفوذ کنند، حیوانات می توانند در آب مدفوع کرده و در مناطق خاصی ممکن است فاضلاب انسانی به طور قانونی یا به شکل دیگری در آب ریخته شود.
ممکن است علائم هشدار دهنده خطرات محلی وجود نداشته باشد و حضور عوامل سمی ممکن است آشکار نباشد. هنگامی که در مورد ایمنی شیمیایی آب های بیرون شک دارید، بهتر است وارد آنها نشوید.
همچنین خطرات طبیعی برای آب های آزاد در مقایسه با استخرها به خصوص در تابستان بیشتر است. جلبک سبز آبی نوعی باکتری است که به طور طبیعی در اکوسیستم دریاچه ها یافت می شود. در تابستانهای گرم، جلبکها تمایل به تکثیر پیدا کرده و یک تفاله سبز پودری در سطح دریاچه ایجاد می کنند. این جلبک سبز آبی می تواند سمومی را آزاد کند که برای انسان مضر و گاهی برای حیوانات خانگی کشنده است. شنا کردن یا بلعیدن آب حاوی شکوفه های جلبکی آزاد کننده سم می تواند منجر به بثورات پوستی، سوزش چشم، ناراحتی شدید دستگاه گوارش، تب و درد ماهیچه ها و مفاصل شود.
محققان اضافه می کنند: اسهال شایع ترین بیماری مرتبط با شنا در آب های آزاد است که اغلب به دلیل آلودگی فاضلاب است. اگر آب آلوده را قورت دهید که می تواند حاوی باکتری ها و ویروس هایی مانند E.coli و Norovirus باشد، بیمار می شوید.
در مورد دریا، نتایج یک مطالعه نشان داد: افرادی که در آب دریا شنا می کنند بیشتر از افرادی که در ساحل می مانند، دچار عفونتهای گوش، بینی، گلو و دستگاه گوارش می شوند. بنابراین بهتر است بعد از شنا در هر آب آزادی و مطمئناً قبل از خوردن غذا بدن خود را شستشو دهید.
محققان در خاتمه یادآور می شوند: در مقایسه با استخر، شناگران آب های آزاد به احتمال زیاد در اثر شنا در آب های بیرونی بیشتر بیمار می شوند زیرا همیشه میکروب های بالقوه بیماری زا وجود خواهند داشت.