مهدی کوهستانی/ به گزارش «اقتصادسنج»، روش‌های مختلفی برای جمع‌آوری سرمایه در دنیای رمزارزها وجود دارد. برخی از محبوب‌ترین آنها عبارتند از: ICO , IEO , IGO , IDO. همه این موارد روش‌های مشابهی برای نقدینگی پروژه‌ها هستند، اما تفاوت‌هایی در نحوه برگزاری آنها وجود دارد.

‏ICO: اولین شیوه جمع آوری کمک مالی در دنیای رمزارزها که به تیم‌های پروژه‌های بلاکچینی اجازه می دهد تا با استفاده از رمزارزها، سرمایه جمع آوری کنند. روش ICO برای اولین بار در سال 2014 توسط اتریوم مورد استفاده قرار گرفت و تا اوایل سال 2018 ابزار بسیار محبوبی برای تأمین نقدینگی بود.

‏IEO: تفاوت اصلی بین این روش و سایر شیوه‌ها این است که IEO توسط تیم پروژه به طور مستقیم برگزار نمی‌شود، بلکه در یک صرافی ارز دیجیتالی انجام می‌گیرد. شراکت با صرافی‌ها می تواند برای تیم پروژه و شرکت کنندگان IEO مفید باشد. در بیشتر موارد، پروژه‌ها باید قبل از ارائه‌شدن در صرافی‌ها، مورد بازبینی قرار بگیرند. بایننس لانچ‌پد یک نمونه از پلتفرم‌های برگزارکننده IEO است.

‏IDO: در واقع یک ICO است که در یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) برگزار می‌شود. IDO ها برای رفع کاستی های مدل های ICO و IEO ایجاد شدند. به عنوان مثال، هنگامی که توکن یک پروژه در یک DEX راه‌اندازی می شود، هزینه کمتری برای لیست شدن در مقایسه با IEO خواهدداشت. IDOها همچنین نقدینگی توکن مدنظر را سریعا فراهم می‌کنند، بدین منظور که توکن‌ها می توانند تقریباً بلافاصله پس از اتمام IDO لیست شوند.

IGO: روشی برای تامین نقدینگی بازی‌های بلاکچینی است. این روش نیز شبیه به یک ICO است، اما جدا از توکن‌های بازی مردنظر، شرکت‌کنندگان IGO می‌توانند به دارایی‌های درون بازی زودتر از دیگران دسترسی داشته باشند. دارایی های ارائه شده در یک IGO اغلب شامل جعبه های اسرارآمیز، آواتارها، پوسته‌ها، لوازم جانبی، سلاح‌ها و موارد دیگر است. در بیشتر موارد، اغلام نام‌برده NFTهای لازم برای بازی کردن پروژه موردنظر می‌باشند.