اقتصادسنج؛ براساس گزارش اخیر استاتیستا که از یک جامعه آماری ۱۰۰ هزار نفری و از ۴۹ کشور انجام شده است، ترس از کارآفرینی ارتباط قابل‌توجهی با شرایط اقتصادی و اجتماعی یک کشور ندارد. کما اینکه مطابق این تحقیق، کارآفرینان ایرانی در فهرست شجاع‌ترین افراد جهان به لحاظ راه‌اندازی کسب‌وکار به‌شمار می‌روند و از این نظر شرایطی مشابه کارآفرینان سوئیس دارند.

همانطور که گزارش اخیر منتشر شده توسط Global Entrepreneurship Monitor نشان می‌دهد، فرصت درک شده برای راه‌اندازی یک کسب و کار در سراسر جهان متفاوت است. با این حال، تعداد افرادی که احساس می‌کنند فرصتی برای کارآفرینی در اختیار دارند، برابر با تعداد افرادی نیست که عملاً قدم برمی‌دارند و ایده کارآفرینی خود را به کار می‌گیرند.

براساس گزارش statista، از جامعه آماری 170 هزار نفر در 49 کشور این تحقیق صورت گرفته است؛ برخی کشورها مملو از کارآفرینان باهوش هستند که با وجود اینکه دیگران باور دارند آن کشور مکان مناسبی برای راه‌اندازی کسب‌وکار نیست، از ایجاد کسب‌وکار تازه منصرف نمی‌شوند.

در حالی که سایر کشورهایی که فرصت‌های فراوانی دارند، در این زمینه ترسوتر عمل می‌کنند. بسیاری از آن‌ها، ترس از شکست را به‌عنوان دلیلی برای شروع نکردن یک کسب و کار عنوان می‌کنند.

روحیه کارآفرینی در کدام کشورها بیشتر است؟

در این نظرسنجی عربستان سعودی و اندونزی از کشورهایی هستند که مردمشان معتقدند این کشورها دارای شرایط مساعدی برای راه‌اندازی کسب‌و‌کار هستند. با این حال، بیش از نیمی از افرادی که در عربستان به فرصت‌های کارآفرینی دسترسی دارند، در این زمینه اقدامی نمی‌کنند. در اندونزی تا یک سوم افرادی که فرصت راه‌اندازی کسب‌وکار را دارند، برای کارآفرینی اقدام می‌کنند.

این تفاوت‌ها در حالی وجود دارد که در هر دو کشور موانع اداری برای کارآفرینی، قابل مدیریت است، دانش لازم برای راه‌اندازی کسب‌وکار وجود دارد و افراد موفق بسیاری در این زمینه هستند که می‌توانند تجربیات خود را در اختیار افراد تازه‌وارد بگذارند.

در ایالات متحده اوضاع کمی پیچیده‌تر است؛ چرا که فرصت‌های موجود کاملا شناخته شده‌اند، اما روحیه کارآفرینی در افراد وجود ندارد و اغلب به ایجاد یک کسب‌وکار جدید بی‌میل هستند. همچنین روند اداری و شناسایی فرصت‌های کارآفرینی در آمریکا نزدیک به بریتانیا است.

سازمان ناظر جهانی کارآفرینی دلایلی متفاوتی را در مورد اینکه چه عواملی بر تصمیم‌گیری‌های افراد برای کارآفرینی در سطح عمیق‌تر تأثیر می‌گذارند، شناسایی کرده است. در تصمیم برای کارآفرینی معمولا نفع جمعی در مقایسه با موفقیت فردی در نظر گرفته می‌شود و اینکه افراد و گروه‌ها ریسک را در مقابل پاداش ارزیابی می‌کنند.

چین و هند در پایین‌ترین رتبه‌ها

پاسخ‌دهندگان این نظرسنجی در کشورهای در حال توسعه و چین و هند، در مقایسه با سایر کشورهای جهان نسبتاً ترسوتر عمل کردند.

در نهایت، ایالات متحده نسبت به چین، افراد بیشتری را که قصد دارند کسب‌وکاری راه‌اندازی کنند، ثبت کرد. با اینکه ایالات متحده از نظر داشتن فرصت‌ها و همچنین بی‌میلی در رتبه‌ بالاتری قرار داشت.

از سوی دیگر کمترین تردید و همچنین یکی از کمترین ارزیابی فرصت‌ها، در کره جنوبی ثبت شد. در ژاپن تنها 12.7 درصد فکر می‌کنند که کشورشان فرصت‌های خوبی برای کارآفرینان دارد.

سطح درآمد کشورها، در کارآفرینی تاثیری ندارد

تمایل به جسور بودن در کارآفرینی با سطح درآمد یک کشور تعیین نمی‌شود. این پارامتر شاید مالکیت تمام کسب‌و‌کار را به‌عنوان فعالیت کارآفرینی در جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد اما با این حال، کارآفرینی در کشورهایی با سطح درآمد پایین‌تر بیشتر دیده می‌شود.

به‌عنوان مثال، سطح درک فرصت‌های تجاری در ونزوئلا و هلند مشابه است، به طوری که 60 درصد پاسخ‌دهندگان شرایط مساعدی را برای شروع یک کسب‌و‌کار در کشورشان می‌بینند.

اما حدود یک سوم از این افراد یا حدود 20 درصد از کل پاسخ‌دهندگان از هر دو کشور، همچنان به دلیل ترس از شکست از انجام این کار خودداری می‌کنند.

این موضوع در مورد الگوهای واکنش در سوئیس و ایران نیز صادق است، به‌رغم اینکه سوئیس یکی از بهترین کشورها از نظر درآمد سرانه است و بزرگ‌ترین شتاب‌دهنده‌های اروپا در سوئیس دفتر کار دارند و استارتاپ‌ها به نیروی کار ماهر و تحصیل‌کرده دسترسی دارند.

همچنین نرخ پایین مالیات، دسترسی به سرمایه برای فعالیت و سهولت در قوانین تجاری دیگر مزایای سوئیس برای کارآفرینان است. اما کارآفرینان از تجربه شکست هراس دارند.

طبق این نظرسنجی در ایران تنها 15 درصد از افرادی که در نظرسنجی شرکت کردند، بابت شروع یک کسب‌وکار واهمه و ترس داشته و 51 درصد باقی مانده معتقدند که در ایران فرصت‌های زیادی برای موفقیت یک کسب‌وکار وجود دارد. این آمار، کارآفرینان ایرانی را در فهرست شجاع‌ترین افراد  برای راه‌اندازی کسب‌وکار قرار می‌دهد.

در نهایت باید گفت که برای دستیابی به توسعه اقتصادی، کارآفرینی باید از نظر کمّی و کیفی در همه جوامع رشد کند. چرا که کارآفرینی در بخش‌های دولتی و خصوصی به کاهش نابرابری‌های اقتصادی و منطقه‌ای کمک می‌کند.