اقتصادسنج| سال ها است که دانشمندان رویای ساخت شهرهای مسکونی و پایگاه هایی را روی کره ماه داشته و وقتی ماموریت آرتمیس ۳ اجرایی شود، احتمالا یک گام بلند به این هدف نزدیک خواهیم شد.

حال سوال اصلی این است که زندگی در پایگاه های ساخته شده روی کره ماه دقیقا چه ویژگی هایی دارد.

زندگی روی ماه با شرایط عادی روی زمین دارای تفاوت های زیادی است و محیط قمر زمین از نظر دما، جاذبه و روز و شب کاملا با شرایط روی زمین تفاوت دارد.

باید توجه داشت ساکنین آینده کره ماه مانند زندگی روی زمین، شب و روز را تجربه خواهند کرد، اما یک روز و شب قمری تقریباً یک ماه کامل زمین به طول می کشد و دیگر در کره ماه خبری از شبانه روز ۲۴ ساعته نیست.

به طور طبیعی گرانش کره زمین باعث می شود که ماه در نزدیک ترین و دورترین اضلاع از زمین کمی کشیده شود. به این ترتیب نیروهای گرانشی که در سمت دور و نزدیک ماه هستند به طور متفاوت عمل کرده و گشتاوری ایجاد می ‌کنند که دوره چرخشی ماه را تغییر می ‌دهد تا با دوره مداری آن مطابقت داشته باشد. این پدیده به عنوان قفل جزر و مد شناخته می شود.

از آنجایی که ماه همزمان با چرخش خود، به دور زمین می ‌چرخد، همواره یک چهره خود را به ما نشان می‌دهد. در نظر داشته باشید همزمان با این که ماه به طور جزر و مدی به زمین قفل شده است، نسبت به خورشید در حال چرخش است.

دوره چرخش ماه به دور خورشید ۲۹ روز و ۱۲ ساعت و ۴۴ دقیقه است بنابراین، یک پایگاه ساخته شده در ماه حدود دو هفته از نور روز و پس از آن حدود دو هفته از شب را تجربه می کند.

در این شرایط زمین در نیمه ‌های شب قمری کاملاً روشن شده و کامل دیده می شود، در حالی که در با فرا رسیدن زمین جدید (پدیده ای که در زمین از آن با عنوان ماه نو یاد شده و طبیعتا برای ساکنین احتمالی ماه برعکس خواهد بود) تقریباً در تابش خیره‌ کننده خورشید پنهان شده و نیمکره شبانه و بی‌ نور خود را نشان می ‌دهد.

از آنجایی که زمین تقریباً چهار برابر ماه است، خورشید گرفتگی های ماه بسیار طولانی تر از زمین بوده و تعداد دفعات آن نیز بسیار بیشتر از زمین خواهد بود.

زندگی روی ماه حتی در صورت حل کردن مشکلات تامین اکسیژن، آب و مواد غذایی، باز هم چالش هایی جدی برای بشر خواهد داشت که غلبه بر آن نیازمند گذر زمان و استفاده از فناوری های جدید و پیشرفته است.