اقتصادسنج؛ رژیم صهیونیستی بامداد امروز جمعه با ۳ ریزپرنده پاسخی مضحک به عملیات تنبیهی ایران داد. اما چرا این رژیم به‌جای پهپادهای قدرتمند، جنگنده و موشک، سراغ این تجهیزات رفت؟

به‌نظر می‌رسد اسرائیل دست‌کم به ۶ دلیل، سراغ ریزپرنده‌ها رفت تا عملیات ضعیف خود را اجرا کند:

اول: ریزپرنده‌ها قابلیت به پرواز درآمدن از داخل کشور را دارند و می‌توانند از طریق نیروهای نفوذی عمل کنند. بنابراین اسرائیل بر مبنای توان عمل عوامل داخلی خود از این تجهیزلت استفاده کرد.

دوم: ریزپرنده‌ها ارتفاع پایین‌ترین نسبت به رصد راداری جنگنده‌ها و موشکها دارند و بنابراین درگیری پدافندی ایجاد نمی کنند. این نشان دهنده آگاهی اسرائیل نسبت به توان پدافندی ایران است.

سوم: ریزپرنده‌ها نسبت به ادوات دیگر تهاجمی ارزان‌تر هستند. اسرائیل در شرایط بحران اقتصادی و درحالیکه آمریکا حاضر به همراهی با این رژیم در جنگ نبود، به ناچار سراغ گزینه‌های ارزان‌تر رفت.

چهارم: اسرائیل به دلیل عدم توان سوخت‌گیری جنگنده‌ها تا رسیدن به ایران، چاره‌ای جز کنار گذاشتن گزینه F35 نداشت.

پنجم: اسرائیل به‌روشنی نمی‌خواست ایران پاسخی دیگر به آن دهد و بنابراین عملیلتی در ابعاد بسیار کوچک ترتیب داد تا صرفا فشار رسانه‌ای افکارعمومی کاهش یابد.

اما ریزپرنده نظامی چیست که اسرائیل ترجیح داد از آن برای حمله به ایران استفاده کند؟

امنیت آسمان از اساسی‌ترین مسائل و دغدغه‌های هر حاکمیت و سرزمینی است. لازمه برقراری و حفظ نظم و آرامش، برخورداری از سامانه‌های پیشگیرانه و مقابله‌کننده با هر نوع فعالیت منجر به آسیب‌پذیری و تهدیدات احتمالی است.

ریز پرنده نوعی هواپیمای بدون سرنشین یا پهپاد محسوب می‌شود که در اندازه‌های کوچک و بسیار کوچک ساخته می‌شود. معمولا وزن ریز پرنده‌ها به چند گرم می‌رسد و اندازه آن‌ها از چند سانتیمتر تجاوز نمی‌کند. عموم ریز پرنده‌ها عمود پرواز بوده به سبک باگرد می‌باشند. تعداد پروانه‌ها نسبت به اندازه پرنده متفاوت است.

شعاع پرواز با توجه به کار کرد ریزپرنده‌ها متفاوت است، ولی از چند ده متر تجاوز نمی‌کند. ریز پرنده در امور مختلفی همچون نظامی، علمی، تفریحی، تجسسی و اکتشافی استفاده می‌شود. در بعضی مواقع دیده شده که پهباد‌های کوچک را هم ریز پرنده مینامند که یک نظر اشتباه است و با ریزپرنده همخوانی ندارند.

در سال‌های اخیر در سراسر جهان و به دنبال آن در ایران، استفاده از ریز پرنده‌ها برای طیف گسترده‌ای ازجمله نظارت‌های اضطراری، گشت‌های مرزی و شناسایی، جمع‌آوری اطلاعات، کشف مین‌ها، نقشه‌برداری، تصویربرداری، بازرسی خطوط برق و خطوط لوله‌های انتقال انرژی (نفت گاز) از راه دور، خدمات تحویل، رله ارتباط از دور، نظارت پلیس، نظارت ترافیکی و بسیاری دیگر از کاربرد‌ها به طرز چشمگیری افزایش‌یافته و در ابعاد وسیع در اختیار اقشار مختلف جامعه قرار گرفته است تا جایی که تقریباً امروزه اکثر مأموریت‌های نظامی و بسیاری از مأموریت‌های هوایی غیرنظامی توسط این پرنده‌ها انجام می‌گیرد.

ریز پرنده‌ها به‌طورکلی ابزاری سودمند و حتی در مواقعی سرگرم‌کننده هستند، اما در کنار کاربرد‌های فراوان، تهدیدات گسترده‌ای را به همراه دارد، به‌عبارتی‌دیگر به همان اندازه که ریز پرنده‌ها ابزاری مفید و بااهمیت هستند، گاهی اوقات به همان اندازه می‌توانند مخرب باشند.

این تهدیدات می‌تواند گاهی به‌صورت جاسوسی در قالب تصویربرداری از اماکن ممنوعه‌ای مانند پادگان‌ها، مراکز نظامی، پالایشگاه‌ها یا پتروشیمی‌ها و یا مراکز صنعتی مهم برای یک کشور باشد، یا اینکه به‌صورت یک اسلحه برای ترور و ازبین‌بردن افراد مهم به کار رود.

تجربه جنگ‌های اخیر ایالات متحده آمریکا در عراق و افغانستان در استفاده گسترده نیرو‌های آمریکایی از ریزپرنده‌ها، قابلیت‌های آن‌ها را به‌وضوح مشخص کرد. حذف خلبان و نیروی انسانی از هواپیما و نشاندن یک سامانه هوشمند الکترونیکی به‌جای آن اگرچه کار ساده‌ای نیست، اما مزایای قابل‌توجهی را برای این رده از پرنده‌ها به همراه آورده است و دست طراحان را در ارائه طرح‌های نوین و متنوع بسیاری باز گذاشته است.

بسیاری از ریز پرنده‌ها ارزان و آسان تهیه می‌شوند و به آموزش عملیاتی کمی نیاز دارند، یک‌ریز پرنده پیشرفته را می‌توان با قیمتی پایین خریداری کرد و توسط یک نوجوان نیز هدایت کرد بنابراین هر کس می‌تواند یک‌ریز پرنده را به دست آورد و آن را با دوربین‌های قدرتمند، مواد منفجره یا حتی گاز اعصاب مجهز کند.