اقتصادسنج؛ شاید ساده به نظر برسد، اما کار زمانی دشوار می‌شود که رئیس بخواهد مرزی برای روابط کاری و دوستانه تعیین کند. مثلا زمانی را در نظر بگیرید که به‌واسطهٔ ترقی در نردبان شغلی به مقام ریاست رسیده‌اید و مدیر همکاران سابق خود شده‌اید یا در شرکت و سازمان‌تان، دوست یا آشنایی وجود دارد که در محیط کار رئیس او هستید یا اینکه خیلی زود با کارمندان خود صمیمی شده‌اید؛ در این مواقع، کار کمی سخت خواهد بود. اجازه بدهید مزایا و معایب دوستی رئیس با کارکنان را بررسی کنیم.

بررسی آماری جالب در آمریکا حاکی از آن است که اعضای سابق یک خانواده که امروز به دلیل استقلال در زندگی شخصی شان زیر یک سقف زندگی نمی کنند، از یکدیگر حدود ۱۲۰ مایل فاصله جغرافیایی پیدا کرده اند و این فاصله به این معنی است که یکدیگر را بسیار کمتر از گذشته می بینند و ارتباطات کمتری دارند. این نیازهای طبیعی از یک سو و شرایط کار و زندگی این روزهای مردم از سوی دیگر، سازمان های پیشرو و طالب موفقیت را به این نتیجه و سیاست رسانده است که باید بخشی از نیاز کارمندانشان به دوستی و صمیمیت را در محل کار تامین کنند.

 سه مزیت کلیدی عبارتند از:

همدیگر را بهتر می‌شناسید و به واسطه رابطه شخصیتان، علاقه، همدلی و احترام بیشتری بینتان ایجاد می‌شود.

هر دوی شما مشارکت و تعهد بیشتری در حمایت از یکدیگر دارید، به دلیل احترام و قدردانی متقابلی که بینتان وجود دارد.

کار، جذاب‌تر، آرامش‌بخش و لذتبخش خواهد شد، چون به واسطه رابطه دوستی، شما می‌توانید خود واقعیتان باشید، که در شرایط عادی، معمولا نیستید.

 معایب کلیدی از این قرارند:

اگر رابطه دوستی به مشکل بخورد، رابطه کاریتان به ناچار لطمه خواهد دید و این می‌تواند به ضرر طرفین تمام شود و کار کردن با کسی که به شما ضربه زده یا با شما اختلاف دارد، خیلی سخت است.

وقتی با کسی رابطه صمیمانه و خانوادگی برقرار می‌کنید، بسیاری از مسائل شخصی و رازهایتان را به او می‌گویید و وقتی این رابطه با مشکل مواجه می‌شود، راز شما دیگر پیش او «محفوظ» نیست.

حتی اگر رابطه مستحکم و مستدام باشد، نزدیکی و صمیمیت با طرف مقابل می‌تواند روی قضاوت‌های شما درباره عملکردش تاثیر بگذارد. اگر رئیس هستید، ممکن است مرتکب رفتار تبعیض‌آمیز شوید و بین کارمندی که حالا دوستتان است با بقیه کارمندان فرق بگذارید و بیشتر هوای او را داشته باشید، حتی وقتی عملکردش چنگی به دل نمی‌زند.

دوستی نزدیک بین رئیس و کارمند می‌تواند توازن تیم کارکنان را بر هم بزند. اعضای یک تیم یا واحد که این دوستی نزدیک را تجربه نکرده‌اند، ممکن است احساس حسودی یا طردشدگی کنند یا حس کنند در حاشیه‌اند، کسی آنها را به بازی راه نمی‌دهد و قدرشان را نمی‌داند.

در نهایت اینکه، گاهی یکی از طرفین رابطه که تعادل روحی ندارد، ممکن است قطع رابطه برایش سخت تمام شود و تصمیم بگیرد و برای تنبیه «مقصر»، دست به هر کاری بزند. این به‌خصوص زمانی صحت دارد که کسی که «طرد» شده است.

یک رابطه دوستی در خارج از محیط کار، فقط زمانی جواب می‌دهد که هر دو طرف:

از نظر احساسی بالغ باشند.

شفاف و صادق باشند.

در شرایط سخت، قادر به کنترل احساسات و عواطفشان باشند.

دارای حد و مرزهای مشخص باشند و اگر نسبت به انجام کاری حس خوبی ندارند، بتوانند «نه» بگویند.

دینامیک‌های قدرت و بستر را بشناسند و برای مدیریت این دینامیک‌ها، جسارت کافی داشته باشند.

برای رسیدن به منافع شخصیشان، از دیگران سوء استفاده نکنند یا دیگران را فریب ندهند.