اقتصادسنج| پارس نوآ که قرار است جایگزین داخلی ال۹۰ فرانسوی در خطوط تولید سایپا و پارس‌خودرو شود، بر پایه پلتفرم نسل اول داچیا لوگان توسعه یافته اما با تغییرات فنی، ظاهری و آپشنی وارد بازار می‌شود.

ال ۹۰ ایرانی، کادیلا و یا حتی پی ۹۰ که در آخر با اسم پارس نوآ عرضه خواهد شد با خودروی بیس آن داچیا لوگان نسل اول تفاوت هایی دارد. پروژه توسعه پارس نوآ در سال ۱۳۹۷ با جرقه ای در سر مدیران وقت سایپا و پارس خودرو آغاز شد و تا سال ۱۳۹۸ پروژه طراحی آن تکمیل شد.

پارس نوآ سدانی در کلاس سایزیی متوسط به حساب می آید که بر اساس پلتفرم ال ۹۰ به جای مانده از دوران حضور خودروسازان فرانسوی توسعه یافته است. این خودرو در بخش های فنی، ظاهری و امکاناتی نسبت به ال ۹۰ تفاوت هایی دارد که در ادامه به بررسی این تفاوت های آن خواهیم پرداخت.

تفاوت های فنی ال ۹۰ ایرانی و فرانسوی

رنو ال ۹۰ در بازار ایران با پیشرانه ۱۶ سوپاپ K4M عرضه می شد که موتوری با استهلاک پایین، توان مناسب و مصرف سوخت متعادل به حساب می آمد. این پشرانه که ۱.۶ لیتر حجم داشت توانایی تولید ۱۰۵ اسب بخار و ۱۴۰ نیوتن متر گشتاور را دارد و می توانست شتاب صفر تا صد کیلومتر تقریبا ۱۱ ثانیه ای برای این خودرو فراهم کند. پیشرانه این خودرو با یک گیربکس ۵ دنده دستی هماهنگ شده بود که کلاچ آن از سیستم هیدروپنوماتیک بهره می برد.

موتور پارس نوآ همانند ال ۹۰ یک پیشرانه با نژاد فرانسوی است ولی برخلاف آن از رنو ریشه نمی گیرد. پارس نوا مجهز به یک پیشرانه ۱.۶ لیتری تنفس طبیعی، چهار سیلندر و ۱۶ سوپاپ با نام ME16 است که تقریبا شباهت ۹۵ درصدی با موتور TU5پلاس ایران خودرو دارد و می تواند نهایت قدرت ۱۱۳ اسب بخار و ۱۴۴ نیوتن متر گشتاور تولید کند. نیروی تولید شده در پارس نوآ به وسیله جعبه دنده ۵ سرعته دستی مشابه به گیربکس های میتسوبیشی که در شاهین دنده ای سایپا نیز وجود دارد به چرخ های جلو انتقال می یابد.

در بحث تفاوت ها می توان پیش بینی کرد که پیشرانه جدید پارس نوا نمی تواند همانند موتور ال ۹۰ کم استهلاک باشد اما پیشرانه ام ۱۶ نیز پراستهلاک نیست. هزینه های موتور ال ۹۰ ایرانی قطعا از نمونه فرانسوی کمتر خواهد بود که اصلی ترین دلیل آن قیمت پایین تر قطعات آن و دسترسی راحت تر به قطعات یدکی و تعمیرکاران است.