اقتصادسنج | محسن جلال‌پور، جهانبخش سنجابی شیرازی، حسین سلیمی، جمشید نفر، دیدگاه‌های خود را درباره ریسک‌ها و فرصت‌های اقتصاد ایران و اولویت‌های دولتمردان در ۱۴۰۲ مطرح کردند.

محسن جلال‌پور، رئیس سابق اتاق بازرگانی ایران

ریسک‌ها: بی‌ثباتی در وضعیت اقتصادی و پیش‌بینی‌ناپذیری، عدم ارتباط با کشورها و روابط محدود در عرصه بین‌الملل، بی‌ثباتی نرخ ارز، سیاست‌گذاری‌های نادرست سیاست‌گذار، محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها در امر صادرات، واردات و بازرگانی

فرصت‌ها: فرصت پایدار و بلندمدتی در سال ۱۴۰۲ متصور نیستم، مگر آنکه گشایشی در امور روابط بین‌الملل و پیوند اقتصاد ایران به اقتصاد جهانی حاصل شود.

اولویت‌ها: اولویت اصلی پیش از تیم اقتصادی دولت، تیم روابط خارجی است. اقتصاد ایران مانند ته‌مانده استکانی است که آلودگی‌های فراوانی در آن مانده و قسمت زلال آن در سال‌های تحریم مصرف شده است و نیاز دارد که به اقتصاد بین‌الملل متصل شود. هرچند در جهان و فضای اقتصاد بین‌الملل نیز مشکلاتی برای ایران وجود دارد، اما اگر اقتصاد محدود ایران به اقتصاد بین‌الملل متصل شود، بسیاری از ناسالمی‌ها، عدم شفافیت‌ها به شفافیت و سلامت می‌گراید و فساد کاهش می‌یابد. بنابراین اولویت نخست، اتصال اقتصاد ایران به اقتصاد بین‌الملل است.

دوم؛ تثبیت تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌هاست که حتما نیاز به آن دارد که شرایط باثباتی در کشور حاکم باشد. سوم؛ تصمیم به داشتن قانون خوب، نیز جایزه و امتیاز برای سرمایه‌گذاری کسانی است که از داخل یا از خارج از کشور قصد دارند در اقتصاد ایران سرمایه‌گذاری کنند.

جهانبخش سنجابی شیرازی، فعال اقتصادی

ریسک ها: ریسک سیاسی و امنیتی حاکم بر کشور، عدم ثبات قوانین و مقررات، ریسک‌ عدم ثبات شاخص‌های زیرساختی اقتصادی مانند شاخص برابری نرخ ریال نسبت به ارزهای بین‌‏المللی، ریسک‌های ناظر بر سیاستگذاری‌های ارزی و پولی. این چهار آیتم، موانع جدی در برابر جذب سرمایه‌گذاری خارجی برای سرمایه‌گذاری در ایران هستند.

فرصت: اگر بتوانیم بهبود مناسبات سیاسی را در بستر تعاملات جهانی و روابط بین‌الملل شکل دهیم، به نظر می‌رسد امکان جذب سرمایه در صنایع بالادستی نفت‌ و گاز یکی از فرصت‌های پیش‌رو است. توسعه صادرات محصولات با ارزش افزوده بالا به کشورهای همسایه و سایر مقاصد صادراتی، همچنین تثبیت ابعاد سیاسی، امنیتی، اقتصادی و اجتماعی جامعه فرصت دیگری است که می‌تواند نخستین ریسک مورد اشاره را کاهش دهد.

اولویت‌ها: کاهش تورم و تثبیت وضعیت معیشتی مردم، آشتی ملی و کاهش شکاف اعتماد بین مردم و دولت/کاهش نارضایتی‌های عمومی، نگهداری و انباشت حضور مردم در صحنه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، تقویت نقش کشور در حوزه‌های داده و ستانده در مناسبات اقتصاد بین‌الملل که اگر در اولویت قرار نگیرد، سال خوبی را در پیش رو نخواهیم داشت.

حسین سلیمی، فعال اقتصادی

ریسک‌ها: متغیرهای اقتصادی با توجه به تورم بالا و تغییرات در نرخ ارزهای خارجی، ریسک سرمایه‌گذاری چه داخلی و چه خارجی را با خطر مواجه می‌کند.

فرصت‌ها: با توجه به متغیرهای اقتصادی و مشخص نبودن قیمت‌های سوخت و گاز و مشابه، تنها فرصت با عملیات بازرگانی کوتاه‌مدت عملی خواهد بود.

اولویت‌ها: اول؛ تعاملات سیاسی با کشورهای همسایه به‌ویژه با عربستان و دیگر کشورهای همسایه که آغاز شده، ادامه یافته و به نتیجه برسد. دوم؛ تصویب قوانین FATF و ارتباط بانکی با کشورهای خارج که هزینه انتقال را کاهش می‌دهد. سوم؛ اتخاذ تصمیم‌های اقتصادی برای برقراری ثبات اقتصادی در جهت کاهش تورم یا جلوگیری از افزایش تورم. چهارم؛ افزایش انگیزش و تشویق، معافیت‌های مالیاتی برای جلب و جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی در جهت تولید و صادرات که ایجاد اشتغال را نیز در برداشته باشد.

جمشید نفر، دبیر کنفدراسیون صادرات ایران

ریسک‌ها: بخشنامه‌های خلق‌الساعه

فرصت‌ها: آشتی با دنیا و کاهش هزینه تجاری و مبادلاتی

اولویت‌ها: بازگشت نشاط اجتماعی و اعتماد مردم به حاکمیت