مصرف کالری مستاجرها در کشور تحت تاثیر «سریال تورم بالای اجاره مسکن»، به زیر کف مورد نیاز رسید.

مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی اعلام کرد نرخ فقر در ایران طی یک دهه از ۱۹ درصدی به بیش از سی درصد افزایش یافته است.

بررسی‌های یک پژوهش نشان می‌دهد در دهه۹۰، فاصله میان دارا و ندار کاهش یافته است؛ به این معنی که «فقر» دیگر فقط مشمول خانوارهای کم‌توان نیست، بلکه طبقه متوسط به‌ قدری ناتوان شده‌اند که با یک شوک هزینه‌ای نظیر افزایش شدید قیمت اجاره یا هزینه‌های یک بیماری به زیر خط فقر منتقل ‌می‌شوند.

نگاهی به ویژگی‌های فقرا نشان می‌دهد که فقر در ایران، چهره‌ جدیدی از خود به نمایش گذاشته است.

به دنبال افزایش مشکلات معیشتی اقشار بی‌بضاعت، جمعی از پزشکان و درمانگران کشور درباره آمار رو به رشد تعداد بیماران نیازمندِ ناتوان از پرداخت هزینه‌های بستری در بیمارستان‌های دولتی هشدار دادند.

رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری گفت: طبقه‌ی کارگر و بازنشسته امروز درگیرِ فقر مطلق هستند و این زیبنده‌ی نظام جمهوری اسلامی نیست.

بیش از 911 هزار نفر در سال تحصیلی 1400-1401 از تحصیل بازماندند و 279 هزار دانش‌آموز هم ترک تحصیل کردند. علی‌اصغر سعیدی، جامعه‌شناس می‌گوید: «خانواده‌ها به دلیل تورم و وضعیت بد اقتصادی فرزندان خود را به مدرسه نمی‌فرستند.»

یک اقتصاددان گفت: بسیاری از معضلات ریشه در تصمیمات مدیریتی دارد. عدم ثبات سیاست ها، قوانین و مقررات مزاحم سرراه تولیدات صنعتی، کشاورزی و دامی کشور و… سبب شده تا سرمایه زیادی از بین برود.

مرکز پژوهش‌های مجلس در نخستین گزارش خود به بررسی نقاط قوت و اشکالات لایحه بودجه ۱۴۰۲ پرداخته است.

یکی از سوالاتی که علاوه‌بر خواص و نخبگان اجتماعی، برای افکار عمومی نیز مطرح‌است، فقر و توسعه‌‌‌‌‌ نیافتگی مناطقی‌ است که موتور تولید ثروت ایران هستند.