سمانه احمدی/ هزینه های زندگی در کدام کشورها بالاتر و در کدام کشورها پایین تر است؟ در واقع، کدام کشورها پول بیشتری را برای گذران زندگی خود می پردازند؟ هزینه های زندگی چه ارتباطی با توسعه یافتگی یا در حال توسعه بودن کشورها دارد؟

به گزارش اقتصادسنج، هزینه زندگی مقدار پولی است که برای حفظ استاندارد معقول زندگی و تامین هزینه های اساسی مانند مسکن، غذا، مالیات و مراقبت های بهداشتی لازم است. داده‌های هزینه زندگی، برای ردیابی و مقایسه تغییرات قیمت کالاها و خدمات در طول زمان یا بین چندین مکان (معمولاً شهرها یا کشورها) استفاده می‌شود. به طور کلی، کشورهای توسعه‌یافته (یا کشورهای شمال جهان) معمولاً هزینه زندگی بالاتری نسبت به کشورهای در حال توسعه و کمتر توسعه‌یافته دارند (اگرچه استاندارد زندگی عموماً بالاتر است). همچنین شهرها و کلان شهرها نسبت به مناطق روستایی هزینه زندگی بالاتری دارند. در حالت ایده آل، مناطقی که هزینه زندگی بالاتری دارند، میانگین درآمد بالاتری نیز برای جبران این هزینه ها خواهند داشت، اما همیشه اینطور نیست.

تعیین هزینه زندگی در یک منطقه یا کشور فرآیندی پیچیده است. به این ترتیب، هر منبع و مرجع مطالعاتی معادله خود را برای تعیین هزینه زندگی دارد. بیشتر منابع هزینه زندگی را به عنوان یک عدد بیان می کنند (اغلب به عنوان یک شاخص نامیده می شود) که سپس با یک کشور یا شهر پایه مقایسه می شود. برای مثال، موسسه Numbeo از شهر نیویورک به‌عنوان خط پایه با ارزش 100 استفاده می‌کند، بنابراین کشورهایی که میانگین هزینه زندگی آنها کمتر از نیویورک است، شاخص هزینه زندگی کمتر از 100 و کشورهایی با میانگین هزینه زندگی بالاتر، نمره بالاتر از 100 را خواهند داشت.

به طور مثال، اگر شهری دیگر مثلاً شاخص اجاره 120 داشته باشد، به این معنی است که به طور متوسط ​​در آن شهر اجاره بها 20 درصد گرانتر از شهر نیویورک است. اگر شهری دارای شاخص اجاره 70 باشد، به این معنی است که اجاره به طور متوسط ​​در آن شهر 30 درصد کمتر از شهر نیویورک است.

شاخص هزینه زندگی (بدون اجاره) یک شاخص نسبی قیمت کالاهای مصرفی، از جمله مواد غذایی، رستوران ها، حمل و نقل و خدمات آب و برق است. شاخص هزینه زندگی شامل هزینه های مسکن مانند اجاره یا رهن نمی شود. اگر شهری دارای شاخص هزینه زندگی 120 باشد، به این معنی است که 20٪ گرانتر از نیویورک (به استثنای اجاره) است.

شاخص اجاره، تخمینی از قیمت اجاره آپارتمان در شهر در مقایسه با شهر نیویورک است. اگر شاخص اجاره 80 باشد، Numbeo تخمین زده است که قیمت اجاره در آن شهر به طور متوسط ​​20٪ کمتر از قیمت در نیویورک است.

شاخص مواد غذایی تخمینی از قیمت مواد غذایی در مقایسه با شهر نیویورک است.

فهرست رستوران ها مقایسه قیمت وعده های غذایی و نوشیدنی در رستوران ها و بارها در مقایسه با نیویورک است.

شاخص هزینه زندگی به علاوه اجاره، تخمینی از قیمت کالاهای مصرفی از جمله اجاره در مقایسه با شهر نیویورک است.

قدرت خرید محلی، قدرت خرید نسبی را در خرید کالاها و خدمات در یک شهر معین برای میانگین حقوق خالص در آن شهر نشان می دهد.

10 کشور با بالاترین هزینه زندگی

10 کشور با بالاترین هزینه های زندگی به ترتیب عبارتند از:

1.برمودا

2. سوئیس

3. کره جنوبی

4. هنگ کنگ

5. ایسلند

6. باربادوس

7. نروژ

8. ماکائو

9. استرالیا

10. باهاما

10 کشور با پایین ترین هزینه زندگی

10 کشور با پایین ترین هزینه های زندگی به ترتیب عبارتند از:

1.پاکستان

2. کلمبیا

3. کوزوو

4. سوریه

5. ترکیه

6. قزاقزستان

7. بلاروس

8. مولداوی

9. نپال

10. مصر

رتبه ایران در هزینه های زندگی

دراین رتبه بندی، ایران با نمره 36.49 در رتبه 84 جهان قرار دارد.

شاخص هزینه زندگی: در واقع، هزینه های زندگی در ایران حدود 36.49 درصد هزینه ها در نیویورک است.

شاخص اجاره: در شاخص اجاره، هزینه اجاره در ایران 16.41 درصد هزینه های اجاره در نیویورک است.

شاخص هزینه زندگی بعلاوه اجاره: در این شاخص که هزینه زندگی همراه با هزینه های اجاره محاسبه می شود، نمره 26.94 به دست آمده است.

شاخص مواد غذایی: در شاخص هزینه های مواد غذایی رتبه نمره ایران 28.03 است.

شاخص هزینه رستوران: 25.36 نمره هزینه هایی است که ایرانی ها برای رفتن به رستوران پرداخت می کنند. در، هزینه های رستوران رفتن ایرانی ها، حدود یک چهارم این هزینه ها در نیویورک است.

شاخص قدرت خرید محلی: در شاخص قدرت خرید محلی نیز ایران نمره 18.3 را کسب کرده است.