بایدها و نبایدهای گفتگوی مسئولین با مردم

اقتصادسنج؛ سران قوا در نشست اخیر خود برحضور همه مسئولین در رده‌های مختلف قوای سه‌گانه در اجتماعات مردمی به ویژه جوانان تاکید کردند.

بایدها و نبایدهای گفتگوی مسئولین با مردم

پس از اعتراضات اخیر این تصمیم فی‌نفسه می‌تواند اقدامی مثبت برای بهتر شدن تعامل حاکمیت و مردم و احیای اعتماد آسیب دیده مردم تلقی شود مشروط به اینکه:

۱- مسئولین مردم را به عنوان “ارباب” خود به رسمیت بشناسند و به معنای واقعی کلمه خود را “نوکر مردم” بدانند. چنین باوری اگر واقعی باشد می‌تواند رفتار و مسئولان را در این اجتماعات تنظیم کرده و از برخوردهای ناشی از غرور و تکبر آنان جلوگیری کند.

۲- مسئولین قبل از حضور در اجتماعات مردم و جوانان در زندگی روزمره خود “زیست مردمی” را تجربه کنند. ویژه خواری مسئولین را از مردم دور می کند. فقط حرکت درخط ویژه و نواختن سیلی بر گونه سرباز قانونمدار نشانه غیر مردمی بودن است، در سایر شئوونات زندگی از جمله؛ خرید، بازار، منزل مجلل بالای شهر، خودرو لوکس ،حفاظت، تشریفات و… نیز مسئولان نباید خود را به ویژه خواری عادت دهند.

۳- حضور موثر و اعتماد آفرین مسئولان در اجتماعات مردم به معنای مراسم پر جمعیت و سخنرانی‌های یک طرفه نیست. این سخنرانی های یک سویه عمدتا سرشار از شعار، ترسیم غیر واقعی از وضعیت جامعه، بزرگنمایی موفقیت‌ها، نادیده گرفتن مشکلات عدیده مردم و تلاش برای توجیه آنها و وعده های بدون عمل است و هرگز نمی تواند اعتماد آفرین باشد .

۴- مسئولین باید در اجتماعات مردمی و جوانان یک شنونده خوب با آستانه تحمل بالا باشند.

مردم گلایه های زیادی دارند و گاهی ممکن است با عصیانیت وبیان های تند در حضور مسئولان اعتراض کنند. تندخویی مسئول در برابر یک جوان معترض و عصبانی هرگز به حل مسئله منجر نمی‌شود. همچنین انتظار می رود همه تریبون دارها در سخن گفتن و گفتگو با مردم اخلاق را رعایت کنند.

۵- مسئولین مشکلات موجود جامعه را توجیه نکنند و به هر قیمتی به دفاع بی قید و شرط از عملکرد خود نپردازند. بزرگنمایی عملکردها، بی توجهی به مشکلات مردم‌ و عدم صداقت در گفتگو سه آفت سخن گفتن در میان مردم است.

۶- تردیدی نیست که دشمنان از هر اعتراضی سوء استفاده کرده و سعی می‌کنند بر روی این اعتراضات موج سواری کنند؛ اگر دشمن چنین نکند دشمن نیست.

اما اگر مسئولین همه مشکلات و ناکارآمدی ها را صرفاً به دشمن منتسب کنند و برای ناکارآمدی و ضعف خود هیچ نقشی در بروز این نابسامانی‌ها قائل نشوند، سخنانشان غیر قابل باور خواهد بود مضافاً اینکه دشمن را بزرگنمایی کرده و فعال مایشاء نشان می‌دهند!

۷- پذیرش اشتباه، عذرخواهی، پرهیز از وعده بدون پشتوانه وعمل و حتی در مواقعی استعفا و کناره‌گیری از مسئولیتی که شایسته آن نیستند می‌تواند برای جامعه اعتماد آفرین باشد. انتظار می‌رود مسئولان حاضر در اجتماعات مردمی به وعده‌های خود برای پیگیری و حل مشکلات پایبند باشند و با تعیین ضرب‌الاجل نتیجه اقدامات خود را نسبت به مطالبات مردم به آنها اعلام کنند.

۸- حضور در اجتماعات مردمی و جوانان زمانی اعتماد آفرین است که مسئولان و ارکان نظام از یک سو بپذیرند برخی از اصول مهم قانون اساسی وحتی برخی قوانین جاری برزمین مانده اند و از دیگرسو تجدید نظرو بازنگری در برخی سیاستها، قوانین، مقررات و اصلاح شیوه‌ها و روش‌ها را قبول کنند و برای تحقق آن در موعدی که قول می دهند تلاش کنند.

برخی ازسیاستها،قوانین، مقررات وشیوه های رایج در حکمرانی با واقعیت‌های موجود جامعه مطابقت ندارد و موجبات سرپیچی مردم از آنها را فراهم می‌آورد. نباید در برابر مطالبه مردم برای اصلاح مقاومت و لجبازی کرد.

۹- کوتاه سخن اینکه هدف اصلی و جانمایه این نگاره آن است که گفتگوی مسئولین با مردم و جوانان باید به احیا و بازسازی اعتماد آسیب دیده ملت منجر شود و مردم آثار این حضور را دراحیای اصول برزمین مانده قانون اساسی و تغییر برخی سیاستها، شیوه‌ها و روش‌ها ببینند و در نتیجه کاهش بار مشکلات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی درجامعه را بطور واقعی احساس کنند و به ویژه پاسخ عملی به مطالبات اقتصادی و معیشتی را در سفره خود شاهد باشند.