معرفی ۱۰ کشوری که بزرگترین ارتش جهان را در اختیار دارند

در دنیای پرتنش کنونی، شمار نیروهای نظامی فعال و ذخیره‌ کشورها یکی از مهم‌ترین شاخص‌های قدرت سخت به شمار می‌آید. بر اساس داده‌های منتشرشده از World Population Review ، چین، هند و ایالات متحده در صدر فهرست کشورهایی قرار دارند که بزرگ‌ترین ارتش‌ها را از نظر تعداد نیروهای فعال در اختیار دارند. در ادامه، نگاهی به وضعیت نظامی ۱۰ کشور اول این جدول می‌اندازیم:

۱. چین

• نیروهای فعال: ۲,۰۳۵,۰۰۰ نفر
• نیروهای ذخیره: ۵۱۰,۰۰۰ نفر
• نیروهای شبه‌نظامی: ۵۰۰,۰۰۰ نفر
• جمع کل نیروها: ۳,۰۴۵,۰۰۰ نفر

چین با ارتشی بزرگ و سازمان‌یافته، همچنان در صدر فهرست قرار دارد. ارتش آزادی‌بخش خلق چین علاوه بر نیروهای فعال، تعداد قابل توجهی نیروی ذخیره و شبه‌نظامی در اختیار دارد.

۲. هند

• نیروهای فعال: ۱,۴۷۵,۷۵۰ نفر
• نیروهای ذخیره: ۱,۱۵۵,۰۰۰ نفر
• نیروهای شبه‌نظامی: ۱,۶۱۶,۰۵۰ نفر
• جمع کل نیروها: ۴,۲۴۶,۸۰۰ نفر

هند با داشتن بیشترین مجموع نیروهای نظامی در جدول، نقش مهمی در تعادل ژئوپلیتیکی جنوب آسیا دارد. ارتش این کشور متکی بر منابع انسانی گسترده و آموزش‌های متمرکز است.

۳. ایالات متحده آمریکا

• نیروهای فعال: ۱,۳۲۶,۰۵۰ نفر
• نیروهای ذخیره: ۸۰۶,۷۰۰ نفر
• نیروهای شبه‌نظامی: اعلام نشده
• جمع کل نیروها: ۲,۱۳۲,۷۵۰ نفر

تعداد نیروهای آمریکا کمتر از چین و هند است.

۴. کره شمالی

• نیروهای فعال: ۱,۲۸۰,۰۰۰ نفر
• نیروهای ذخیره: ۶۰۰,۰۰۰ نفر
• نیروهای شبه‌نظامی: ۵,۷۰۰,۰۰۰ نفر
• جمع کل نیروها: ۷,۵۸۰,۰۰۰ نفر

کره شمالی با توجه به جمعیت محدود خود، یکی از بالاترین نرخ‌های سربازگیری در جهان را دارد. شمار بالای نیروهای شبه‌نظامی بیانگر سیاست نظامی‌سازی کامل این کشور است.

۵. روسیه

• نیروهای فعال: ۱,۱۰۰,۰۰۰ نفر
• نیروهای ذخیره: ۱,۵۰۰,۰۰۰ نفر
• نیروهای شبه‌نظامی: ۵۵۹,۰۰۰ نفر
• جمع کل نیروها: ۳,۱۵۹,۰۰۰ نفر

ارتش روسیه، با تکیه بر نیروهای حرفه‌ای و زرادخانه هسته‌ای، نقش کلیدی در امنیت منطقه‌ای و درگیری‌های بین‌المللی دارد.

۶. اوکراین

• نیروهای فعال: ۸۰۰,۰۰۰ نفر
• نیروهای ذخیره: ۴۰۰,۰۰۰ نفر
• نیروهای شبه‌نظامی: ۲۵۰,۰۰۰ نفر
• جمع کل نیروها: ۱,۴۵۰,۰۰۰ نفر

پس از آغاز جنگ با روسیه، ارتش اوکراین به سرعت گسترش یافت. با حمایت بین‌المللی و بسیج گسترده مردمی، این کشور یکی از بزرگ‌ترین ارتش‌های اروپایی را ایجاد کرده است.

۷. پاکستان

• نیروهای فعال: ۶۶۰,۰۰۰ نفر
• نیروهای ذخیره: ۵۵۰,۰۰۰ نفر
• نیروهای شبه‌نظامی: ۲۹۱,۰۰۰ نفر
• جمع کل نیروها: ۱,۵۰۱,۰۰۰ نفر

ارتش پاکستان، یکی از بزرگ‌ترین ارتش‌های جهان است و نقشی تعیین‌کننده در امنیت جنوب آسیا و توازن با هند دارد.

۸. ایران

• نیروهای فعال: ۶۱۰,۰۰۰ نفر
• نیروهای ذخیره: ۳۵۰,۰۰۰ نفر
• نیروهای شبه‌نظامی: ۴۰,۰۰۰ نفر
• جمع کل نیروها: ۱,۰۰۰,۰۰۰ نفر

نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران شامل ارتش، سپاه پاسداران و بسیج، با تمرکز بر دکترین دفاعی و نیابتی، قدرت قابل‌توجهی در خاورمیانه محسوب می‌شوند.

۹. اتیوپی

• نیروهای فعال: ۵۰۳,۰۰۰ نفر
• نیروهای ذخیره: اعلام نشده
• جمع کل نیروها: ۵۰۳,۰۰۰ نفر

اتیوپی با وجود چالش‌های داخلی، یکی از بزرگ‌ترین ارتش‌های قاره آفریقا را داراست که عمدتاً درگیر درگیری‌های مرزی و داخلی است.

۱۰. کره جنوبی

• نیروهای فعال: ۵۰۰,۰۰۰ نفر
• نیروهای ذخیره: ۳,۱۰۰,۰۰۰ نفر
• نیروهای شبه‌نظامی: ۳,۰۱۳,۵۰۰ نفر
• جمع کل نیروها: ۶,۶۱۳,۵۰۰ نفر

کره جنوبی با داشتن یکی از گسترده‌ترین نظام‌های سربازگیری و ذخایر انسانی، در برابر تهدید دائمی از سوی کره شمالی آماده‌باش کامل دارد.

با توجه به این آمار، روشن است که کشورهایی مانند چین، هند، و آمریکا همچنان در صدر قدرت‌های نظامی قرار دارند، در حالی‌که کشورهایی مانند کره شمالی و جنوبی به دلیل شرایط ژئوپلیتیکی ویژه، به‌شدت نظامی‌شده‌اند. در خاورمیانه، ایران و پاکستان جایگاه مهمی دارند و حضور گسترده‌ای در موازنه قدرت منطقه‌ای دارند.

توان نظامی یک کشور تنها با شمار نیروهای نظامی آن سنجیده نمی‌شود. عواملی مانند سطح آموزش سربازان، شرایط فنی تجهیزات و خودروهای پشتیبانی، و کیفیت فرماندهی راهبردی نقش مهمی در ارزیابی قدرت نظامی ایفا می‌کنند. این در حالی است که برخی کشورها با جمعیتی اندک، ساختار نظامی مستقل دارند؛ برای مثال منطقه ترانس‌نیستریا در مولداوی، با وجود آنکه توسط سازمان ملل به رسمیت شناخته نشده، ارتش مستقل خود را حفظ کرده است.

ارتش یکی از مهم‌ترین ارکان حاکمیتی کشورهاست و وظیفه اجرای سیاست‌های داخلی و خارجی و حفاظت از شهروندان را بر عهده دارد. برخی کشورها همچنان خدمت سربازی اجباری دارند که طی آن، هر شهروند ملزم به گذراندن دوره‌ای در ارتش است.

عوامل مؤثر بر قدرت نظامی کشورها

در تحلیل توان نظامی یک کشور، فاکتورهایی چون دسترسی به تجهیزات (از خودروهای زرهی و سلاح تا سامانه‌های ارتباطی)، کیفیت آموزش نیروها و توان فرماندهی نظامی حائز اهمیت‌اند. با این حال، یکی از بنیادی‌ترین معیارها، شمار نیروهای قابل اعزام به میدان است.

سربازان معمولاً در سه گروه طبقه‌بندی می‌شوند:

• نیروهای فعال: افرادی که تمام‌وقت در ارتش مشغول به خدمت هستند و در پایگاه‌ها زندگی می‌کنند.
• نیروهای ذخیره: افرادی که به‌صورت پاره‌وقت در نیروهایی چون گارد ملی یا ارتش ذخیره خدمت می‌کنند.
• نیروهای شبه‌نظامی: اعضای سازمان‌هایی نظامی‌، مانند «رنجرهای کانادا» یا «ژاندارمری فرانسه» که به‌طور رسمی بخشی از ارتش نیستند.

کشورهای دارای بیشترین مجموع نیروی نظامی (فعال، ذخیره و شبه‌نظامی)

بر اساس جدیدترین آمار، کشورهای زیر بالاترین مجموع نیروی نظامی را دارند:

شمار زیاد نیروهای ذخیره و شبه‌نظامی در کشورهایی مانند کره‌شمالی، ویتنام و کره‌جنوبی موجب شده که این کشورها در رتبه‌های بالای جدول قرار بگیرند، اگرچه نیروی فعال آن‌ها محدودتر است.

کشورهای دارای بیشترین نیروی فعال

اما اگر فقط نیروهای تمام‌وقت فعال را در نظر بگیریم، چین با بیش از دو میلیون سرباز فعال، در صدر فهرست قرار دارد:

جالب آنکه سه کشور پرجمعیت جهان، چین، هند و ایالات متحده، بزرگ‌ترین ارتش‌های فعال دنیا را نیز در اختیار دارند. آمریکا با وجود قرار گرفتن در رتبه سوم از نظر شمار نیروهای فعال، در جایگاه نخست هزینه‌های نظامی جهان ایستاده است.

کشورهای دارای بیشترین نیروی شبه‌نظامی

نگاهی به توان شبه‌نظامی کشورها نیز چهره‌ای متفاوت از قدرت نظامی ارائه می‌دهد. بنگلادش، کره‌شمالی و کره‌جنوبی در این زمینه پیشتازند:

کشورهایی بدون نیروی نظامی فعال

در نقطه مقابل، برخی کشورها هیچ نیروی فعال نظامی ندارند. از جمله این کشورها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کاستاریکا
• ایسلند
• لیبی
• موریس
• پاناما

در نهایت، ارزیابی توان نظامی یک کشور نیازمند نگاهی چندجانبه است؛ از ساختار نیروی انسانی گرفته تا کیفیت آموزش، تجهیزات و راهبرد. این مؤلفه‌ها، در کنار هم، تصویر کامل‌تری از قدرت واقعی نظامی کشورها ترسیم می‌کنند.